загніва́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загніва́ю |
загніва́ем |
2-я ас. |
загніва́еш |
загніва́еце |
3-я ас. |
загніва́е |
загніва́юць |
Прошлы час |
м. |
загніва́ў |
загніва́лі |
ж. |
загніва́ла |
н. |
загніва́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
загніва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
загніва́ючы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
загніва́ючы |
загніва́ючая |
загніва́ючае |
загніва́ючыя |
Р. |
загніва́ючага |
загніва́ючай загніва́ючае |
загніва́ючага |
загніва́ючых |
Д. |
загніва́ючаму |
загніва́ючай |
загніва́ючаму |
загніва́ючым |
В. |
загніва́ючы (неадуш.) |
загніва́ючую |
загніва́ючае |
загніва́ючыя (неадуш.) |
Т. |
загніва́ючым |
загніва́ючай загніва́ючаю |
загніва́ючым |
загніва́ючымі |
М. |
загніва́ючым |
загніва́ючай |
загніва́ючым |
загніва́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
загніва́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
загніва́ючы |
загніва́ючая |
загніва́ючае |
загніва́ючыя |
Р. |
загніва́ючага |
загніва́ючай загніва́ючае |
загніва́ючага |
загніва́ючых |
Д. |
загніва́ючаму |
загніва́ючай |
загніва́ючаму |
загніва́ючым |
В. |
загніва́ючы (неадуш.) |
загніва́ючую |
загніва́ючае |
загніва́ючыя (неадуш.) |
Т. |
загніва́ючым |
загніва́ючай загніва́ючаю |
загніва́ючым |
загніва́ючымі |
М. |
загніва́ючым |
загніва́ючай |
загніва́ючым |
загніва́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
загні́сці
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загнію́ |
загніё́м |
2-я ас. |
загніе́ш |
загніяце́ |
3-я ас. |
загніе́ |
загнію́ць |
Прошлы час |
м. |
загні́ў |
загнілі́ |
ж. |
загніла́ |
н. |
загніло́ |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
загні́сціся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
загніе́цца |
загнію́цца |
Прошлы час |
м. |
загні́ўся |
загнілі́ся |
ж. |
загніла́ся |
н. |
загніло́ся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
загні́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
загнію́ |
загніё́м |
2-я ас. |
загніе́ш |
загніяце́ |
3-я ас. |
загніе́ |
загнію́ць |
Прошлы час |
м. |
загні́ў |
загнілі́ |
ж. |
загніла́ |
н. |
загніло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
загні́й |
загні́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
загні́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
загно́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
загно́ены |
загно́еная |
загно́енае |
загно́еныя |
Р. |
загно́енага |
загно́енай загно́енае |
загно́енага |
загно́еных |
Д. |
загно́енаму |
загно́енай |
загно́енаму |
загно́еным |
В. |
загно́ены (неадуш.) загно́енага (адуш.) |
загно́еную |
загно́енае |
загно́еныя (неадуш.) загно́еных (адуш.) |
Т. |
загно́еным |
загно́енай загно́енаю |
загно́еным |
загно́енымі |
М. |
загно́еным |
загно́енай |
загно́еным |
загно́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
загно́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
загно́ены |
загно́еная |
загно́енае |
загно́еныя |
Р. |
загно́енага |
загно́енай загно́енае |
загно́енага |
загно́еных |
Д. |
загно́енаму |
загно́енай |
загно́енаму |
загно́еным |
В. |
загно́ены (неадуш.) загно́енага (адуш.) |
загно́еную |
загно́енае |
загно́еныя (неадуш.) загно́еных (адуш.) |
Т. |
загно́еным |
загно́енай загно́енаю |
загно́еным |
загно́енымі |
М. |
загно́еным |
загно́енай |
загно́еным |
загно́еных |
Кароткая форма: загно́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
загно́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
загно́йванне |
Р. |
загно́йвання |
Д. |
загно́йванню |
В. |
загно́йванне |
Т. |
загно́йваннем |
М. |
загно́йванні |
Крыніцы:
piskunou2012.