Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

змо́ўклы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўклы змо́ўклая змо́ўклае змо́ўклыя
Р. змо́ўклага змо́ўклай
змо́ўклае
змо́ўклага змо́ўклых
Д. змо́ўкламу змо́ўклай змо́ўкламу змо́ўклым
В. змо́ўклы (неадуш.)
змо́ўклага (адуш.)
змо́ўклую змо́ўклае змо́ўклыя (неадуш.)
змо́ўклых (адуш.)
Т. змо́ўклым змо́ўклай
змо́ўклаю
змо́ўклым змо́ўклымі
М. змо́ўклым змо́ўклай змо́ўклым змо́ўклых

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўклы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўклы змо́ўклая змо́ўклае змо́ўклыя
Р. змо́ўклага змо́ўклай
змо́ўклае
змо́ўклага змо́ўклых
Д. змо́ўкламу змо́ўклай змо́ўкламу змо́ўклым
В. змо́ўклы (неадуш.)
змо́ўклага (адуш.)
змо́ўклую змо́ўклае змо́ўклыя (неадуш.)
змо́ўклых (адуш.)
Т. змо́ўклым змо́ўклай
змо́ўклаю
змо́ўклым змо́ўклымі
М. змо́ўклым змо́ўклай змо́ўклым змо́ўклых

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змо́ўкну змо́ўкнем
2-я ас. змо́ўкнеш змо́ўкнеце
3-я ас. змо́ўкне змо́ўкнуць
Прошлы час
м. змо́ўк змо́ўклі
ж. змо́ўкла
н. змо́ўкла
Загадны лад
2-я ас. змо́ўкні змо́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час змо́ўкшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўленасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. змо́ўленасць
Р. змо́ўленасці
Д. змо́ўленасці
В. змо́ўленасць
Т. змо́ўленасцю
М. змо́ўленасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

змо́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўлены змо́ўленая змо́ўленае змо́ўленыя
Р. змо́ўленага змо́ўленай
змо́ўленае
змо́ўленага змо́ўленых
Д. змо́ўленаму змо́ўленай змо́ўленаму змо́ўленым
В. змо́ўлены (неадуш.)
змо́ўленага (адуш.)
змо́ўленую змо́ўленае змо́ўленыя (неадуш.)
змо́ўленых (адуш.)
Т. змо́ўленым змо́ўленай
змо́ўленаю
змо́ўленым змо́ўленымі
М. змо́ўленым змо́ўленай змо́ўленым змо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змо́ўлены змо́ўленая змо́ўленае змо́ўленыя
Р. змо́ўленага змо́ўленай
змо́ўленае
змо́ўленага змо́ўленых
Д. змо́ўленаму змо́ўленай змо́ўленаму змо́ўленым
В. змо́ўлены (неадуш.)
змо́ўленага (адуш.)
змо́ўленую змо́ўленае змо́ўленыя (неадуш.)
змо́ўленых (адуш.)
Т. змо́ўленым змо́ўленай
змо́ўленаю
змо́ўленым змо́ўленымі
М. змо́ўленым змо́ўленай змо́ўленым змо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
змо́ўліва - -

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
змо́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

змо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ўнік змо́ўнікі
Р. змо́ўніка змо́ўнікаў
Д. змо́ўніку змо́ўнікам
В. змо́ўніка змо́ўнікаў
Т. змо́ўнікам змо́ўнікамі
М. змо́ўніку змо́ўніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

змо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. змо́ўніца змо́ўніцы
Р. змо́ўніцы змо́ўніц
Д. змо́ўніцы змо́ўніцам
В. змо́ўніцу змо́ўніц
Т. змо́ўніцай
змо́ўніцаю
змо́ўніцамі
М. змо́ўніцы змо́ўніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.