Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заво́стры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заво́стры заво́страя заво́страе заво́стрыя
Р. заво́страга заво́страй
заво́страе		 заво́страга заво́стрых
Д. заво́страму заво́страй заво́страму заво́стрым
В. заво́стры (неадуш.)
заво́страга (адуш.)		 заво́струю заво́страе заво́стрыя (неадуш.)
заво́стрых (адуш.)
Т. заво́стрым заво́страй
заво́страю		 заво́стрым заво́стрымі
М. заво́стрым заво́страй заво́стрым заво́стрых

Крыніцы: piskunou2012.

заво́стрыванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заво́стрыванне
Р. заво́стрывання
Д. заво́стрыванню
В. заво́стрыванне
Т. заво́стрываннем
М. заво́стрыванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

заво́стрывацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. заво́стрываецца заво́стрываюцца
Прошлы час
м. заво́стрываўся заво́стрываліся
ж. заво́стрывалася
н. заво́стрывалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заво́стрываць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заво́стрываю заво́стрываем
2-я ас. заво́стрываеш заво́стрываеце
3-я ас. заво́стрывае заво́стрываюць
Прошлы час
м. заво́стрываў заво́стрывалі
ж. заво́стрывала
н. заво́стрывала
Загадны лад
2-я ас. заво́стрывай заво́стрывайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заво́стрываючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заво́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заво́хаю заво́хаем
2-я ас. заво́хаеш заво́хаеце
3-я ас. заво́хае заво́хаюць
Прошлы час
м. заво́хаў заво́халі
ж. заво́хала
н. заво́хала
Загадны лад
2-я ас. заво́хай заво́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заво́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заво́хкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заво́хкаю заво́хкаем
2-я ас. заво́хкаеш заво́хкаеце
3-я ас. заво́хкае заво́хкаюць
Прошлы час
м. заво́хкаў заво́хкалі
ж. заво́хкала
н. заво́хкала
Загадны лад
2-я ас. заво́хкай заво́хкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заво́хкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

заво́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
заво́чна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

заво́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заво́чнік заво́чнікі
Р. заво́чніка заво́чнікаў
Д. заво́чніку заво́чнікам
В. заво́чніка заво́чнікаў
Т. заво́чнікам заво́чнікамі
М. заво́чніку заво́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заво́чніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заво́чніца заво́чніцы
Р. заво́чніцы заво́чніц
Д. заво́чніцы заво́чніцам
В. заво́чніцу заво́чніц
Т. заво́чніцай
заво́чніцаю		 заво́чніцамі
М. заво́чніцы заво́чніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заво́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заво́чны заво́чная заво́чнае заво́чныя
Р. заво́чнага заво́чнай
заво́чнае		 заво́чнага заво́чных
Д. заво́чнаму заво́чнай заво́чнаму заво́чным
В. заво́чны (неадуш.)
заво́чнага (адуш.)		 заво́чную заво́чнае заво́чныя (неадуш.)
заво́чных (адуш.)
Т. заво́чным заво́чнай
заво́чнаю		 заво́чным заво́чнымі
М. заво́чным заво́чнай заво́чным заво́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.