Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

забру́знуць

‘апухнуць, азызнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забру́зну забру́знем
2-я ас. забру́знеш забру́знеце
3-я ас. забру́зне забру́знуць
Прошлы час
м. забру́знуў забру́знулі
ж. забру́знула
н. забру́знула
Загадны лад
2-я ас. забру́зні забру́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час забру́знуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

забруі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. забруі́цца забруя́цца
Прошлы час
м. забруі́ўся забруі́ліся
ж. забруі́лася
н. забруі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

забруі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. забруі́ць забруя́ць
Прошлы час
м. забруі́ў забруі́лі
ж. забруі́ла
н. забруі́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

забрукава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. забрукава́нне
Р. забрукава́ння
Д. забрукава́нню
В. забрукава́нне
Т. забрукава́ннем
М. забрукава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

забрукава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забрукава́ны забрукава́ная забрукава́нае забрукава́ныя
Р. забрукава́нага забрукава́най
забрукава́нае		 забрукава́нага забрукава́ных
Д. забрукава́наму забрукава́най забрукава́наму забрукава́ным
В. забрукава́ны (неадуш.)
забрукава́нага (адуш.)		 забрукава́ную забрукава́нае забрукава́ныя (неадуш.)
забрукава́ных (адуш.)
Т. забрукава́ным забрукава́най
забрукава́наю		 забрукава́ным забрукава́нымі
М. забрукава́ным забрукава́най забрукава́ным забрукава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

забрукава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забрукава́ны забрукава́ная забрукава́нае забрукава́ныя
Р. забрукава́нага забрукава́най
забрукава́нае		 забрукава́нага забрукава́ных
Д. забрукава́наму забрукава́най забрукава́наму забрукава́ным
В. забрукава́ны (неадуш.)
забрукава́нага (адуш.)		 забрукава́ную забрукава́нае забрукава́ныя (неадуш.)
забрукава́ных (адуш.)
Т. забрукава́ным забрукава́най
забрукава́наю		 забрукава́ным забрукава́нымі
М. забрукава́ным забрукава́най забрукава́ным забрукава́ных

Кароткая форма: забрукава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

забрукава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. забруку́ецца забруку́юцца
Прошлы час
м. забрукава́ўся забрукава́ліся
ж. забрукава́лася
н. забрукава́лася

Крыніцы: piskunou2012.

забрукава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забруку́ю забруку́ем
2-я ас. забруку́еш забруку́еце
3-я ас. забруку́е забруку́юць
Прошлы час
м. забрукава́ў забрукава́лі
ж. забрукава́ла
н. забрукава́ла
Загадны лад
2-я ас. забруку́й забруку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час забрукава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

забруко́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. забруко́ўванне
Р. забруко́ўвання
Д. забруко́ўванню
В. забруко́ўванне
Т. забруко́ўваннем
М. забруко́ўванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

забруко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. забруко́ўваецца забруко́ўваюцца
Прошлы час
м. забруко́ўваўся забруко́ўваліся
ж. забруко́ўвалася
н. забруко́ўвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.