дэкадзі́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэкадзі́рую |
дэкадзі́руем |
| 2-я ас. |
дэкадзі́руеш |
дэкадзі́руеце |
| 3-я ас. |
дэкадзі́руе |
дэкадзі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
дэкадзі́раваў |
дэкадзі́равалі |
| ж. |
дэкадзі́равала |
| н. |
дэкадзі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэкадзі́руй |
дэкадзі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дэкадзі́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэкадзі́раваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дэкадзі́рую |
дэкадзі́руем |
| 2-я ас. |
дэкадзі́руеш |
дэкадзі́руеце |
| 3-я ас. |
дэкадзі́руе |
дэкадзі́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
дэкадзі́раваў |
дэкадзі́равалі |
| ж. |
дэкадзі́равала |
| н. |
дэкадзі́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дэкадзі́руй |
дэкадзі́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дэкадзі́раваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэка́днік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэка́днік |
дэка́днікі |
| Р. |
дэка́дніка |
дэка́днікаў |
| Д. |
дэка́дніку |
дэка́днікам |
| В. |
дэка́днік |
дэка́днікі |
| Т. |
дэка́днікам |
дэка́днікамі |
| М. |
дэка́дніку |
дэка́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэка́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэка́дны |
дэка́дная |
дэка́днае |
дэка́дныя |
| Р. |
дэка́днага |
дэка́днай дэка́днае |
дэка́днага |
дэка́дных |
| Д. |
дэка́днаму |
дэка́днай |
дэка́днаму |
дэка́дным |
| В. |
дэка́дны (неадуш.) дэка́днага (адуш.) |
дэка́дную |
дэка́днае |
дэка́дныя (неадуш.) дэка́дных (адуш.) |
| Т. |
дэка́дным |
дэка́днай дэка́днаю |
дэка́дным |
дэка́днымі |
| М. |
дэка́дным |
дэка́днай |
дэка́дным |
дэка́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкадэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэкадэ́нт |
дэкадэ́нты |
| Р. |
дэкадэ́нта |
дэкадэ́нтаў |
| Д. |
дэкадэ́нту |
дэкадэ́нтам |
| В. |
дэкадэ́нта |
дэкадэ́нтаў |
| Т. |
дэкадэ́нтам |
дэкадэ́нтамі |
| М. |
дэкадэ́нце |
дэкадэ́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэкадэ́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дэкадэ́нтка |
дэкадэ́нткі |
| Р. |
дэкадэ́нткі |
дэкадэ́нтак |
| Д. |
дэкадэ́нтцы |
дэкадэ́нткам |
| В. |
дэкадэ́нтку |
дэкадэ́нтак |
| Т. |
дэкадэ́нткай дэкадэ́нткаю |
дэкадэ́нткамі |
| М. |
дэкадэ́нтцы |
дэкадэ́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэкадэ́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
дэкадэ́нцкі |
дэкадэ́нцкая |
дэкадэ́нцкае |
дэкадэ́нцкія |
| Р. |
дэкадэ́нцкага |
дэкадэ́нцкай дэкадэ́нцкае |
дэкадэ́нцкага |
дэкадэ́нцкіх |
| Д. |
дэкадэ́нцкаму |
дэкадэ́нцкай |
дэкадэ́нцкаму |
дэкадэ́нцкім |
| В. |
дэкадэ́нцкі (неадуш.) дэкадэ́нцкага (адуш.) |
дэкадэ́нцкую |
дэкадэ́нцкае |
дэкадэ́нцкія (неадуш.) дэкадэ́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
дэкадэ́нцкім |
дэкадэ́нцкай дэкадэ́нцкаю |
дэкадэ́нцкім |
дэкадэ́нцкімі |
| М. |
дэкадэ́нцкім |
дэкадэ́нцкай |
дэкадэ́нцкім |
дэкадэ́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дэкадэ́нцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
дэкадэ́нцтва |
| Р. |
дэкадэ́нцтва |
| Д. |
дэкадэ́нцтву |
| В. |
дэкадэ́нцтва |
| Т. |
дэкадэ́нцтвам |
| М. |
дэкадэ́нцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.