амуле́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
амуле́цік | амуле́цікі | |
амуле́ціка | амуле́цікаў | |
амуле́ціку | амуле́цікам | |
амуле́цік | амуле́цікі | |
амуле́цікам | амуле́цікамі | |
амуле́ціку | амуле́ціках |
Крыніцы:
амуле́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
амуле́цік | амуле́цікі | |
амуле́ціка | амуле́цікаў | |
амуле́ціку | амуле́цікам | |
амуле́цік | амуле́цікі | |
амуле́цікам | амуле́цікамі | |
амуле́ціку | амуле́ціках |
Крыніцы:
амулё́вы
прыметнік, адносны
амулё́вы | амулё́вая | амулё́вае | амулё́выя | |
амулё́вага | амулё́вай амулё́вае |
амулё́вага | амулё́вых | |
амулё́ваму | амулё́вай | амулё́ваму | амулё́вым | |
амулё́вы ( амулё́вага ( |
амулё́вую | амулё́вае | амулё́выя ( амулё́вых ( |
|
амулё́вым | амулё́вай амулё́ваю |
амулё́вым | амулё́вымі | |
амулё́вым | амулё́вай | амулё́вым | амулё́вых |
Крыніцы:
аму́льваць
‘прычыняць боль, націраць, ціснуць, непакоіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
аму́льваю | аму́льваем | |
аму́льваеш | аму́льваеце | |
аму́львае | аму́льваюць | |
Прошлы час | ||
аму́льваў | аму́львалі | |
аму́львала | ||
аму́львала | ||
Загадны лад | ||
аму́львай | аму́львайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
аму́льваючы |
Крыніцы:
аму́ляны
прыметнік, адносны
аму́ляны | аму́ляная | аму́лянае | аму́ляныя | |
аму́лянага | аму́лянай аму́лянае |
аму́лянага | аму́ляных | |
аму́лянаму | аму́лянай | аму́лянаму | аму́ляным | |
аму́ляны ( аму́лянага ( |
аму́ляную | аму́лянае | аму́ляныя ( аму́ляных ( |
|
аму́ляным | аму́лянай аму́лянаю |
аму́ляным | аму́лянымі | |
аму́ляным | аму́лянай | аму́ляным | аму́ляных |
Крыніцы:
аму́ляны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
аму́ляны | аму́ляная | аму́лянае | аму́ляныя | |
аму́лянага | аму́лянай аму́лянае |
аму́лянага | аму́ляных | |
аму́лянаму | аму́лянай | аму́лянаму | аму́ляным | |
аму́ляны ( аму́лянага ( |
аму́ляную | аму́лянае | аму́ляныя ( аму́ляных ( |
|
аму́ляным | аму́лянай аму́лянаю |
аму́ляным | аму́лянымі | |
аму́ляным | аму́лянай | аму́ляным | аму́ляных |
Крыніцы:
аму́ляць
‘прычыніць боль, нацерці, націснуць, патрывожыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
аму́ляю | аму́ляем | |
аму́ляеш | аму́ляеце | |
аму́ляе | аму́ляюць | |
Прошлы час | ||
аму́ляў | аму́лялі | |
аму́ляла | ||
аму́ляла | ||
Загадны лад | ||
аму́ляй | аму́ляйце | |
Дзеепрыслоўе | ||
аму́ляўшы |
Крыніцы:
амуніцы́йны
прыметнік, адносны
амуніцы́йны | амуніцы́йная | амуніцы́йнае | амуніцы́йныя | |
амуніцы́йнага | амуніцы́йнай амуніцы́йнае |
амуніцы́йнага | амуніцы́йных | |
амуніцы́йнаму | амуніцы́йнай | амуніцы́йнаму | амуніцы́йным | |
амуніцы́йны ( амуніцы́йнага ( |
амуніцы́йную | амуніцы́йнае | амуніцы́йныя ( амуніцы́йных ( |
|
амуніцы́йным | амуніцы́йнай амуніцы́йнаю |
амуніцы́йным | амуніцы́йнымі | |
амуніцы́йным | амуніцы́йнай | амуніцы́йным | амуніцы́йных |
Крыніцы:
амуні́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
амуні́цыя | |
амуні́цыі | |
амуні́цыі | |
амуні́цыю | |
амуні́цыяй амуні́цыяю |
|
амуні́цыі |
Крыніцы:
амуні́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
амуні́чнік | амуні́чнікі | |
амуні́чніка | амуні́чнікаў | |
амуні́чніку | амуні́чнікам | |
амуні́чнік | амуні́чнікі | |
амуні́чнікам | амуні́чнікамі | |
амуні́чніку | амуні́чніках |
Крыніцы:
амуні́чны
прыметнік, адносны
амуні́чны | амуні́чная | амуні́чнае | амуні́чныя | |
амуні́чнага | амуні́чнай амуні́чнае |
амуні́чнага | амуні́чных | |
амуні́чнаму | амуні́чнай | амуні́чнаму | амуні́чным | |
амуні́чны ( амуні́чнага ( |
амуні́чную | амуні́чнае | амуні́чныя ( амуні́чных ( |
|
амуні́чным | амуні́чнай амуні́чнаю |
амуні́чным | амуні́чнымі | |
амуні́чным | амуні́чнай | амуні́чным | амуні́чных |
Крыніцы: