аму́ляць

‘прычыніць боль, нацерці, націснуць, патрывожыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аму́ляю аму́ляем
2-я ас. аму́ляеш аму́ляеце
3-я ас. аму́ляе аму́ляюць
Прошлы час
м. аму́ляў аму́лялі
ж. аму́ляла
н. аму́ляла
Загадны лад
2-я ас. аму́ляй аму́ляйце
Дзеепрыслоўе
прош. час аму́ляўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)