упара́дчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
упара́дчанне |
упара́дчанні |
| Р. |
упара́дчання |
упара́дчанняў |
| Д. |
упара́дчанню |
упара́дчанням |
| В. |
упара́дчанне |
упара́дчанні |
| Т. |
упара́дчаннем |
упара́дчаннямі |
| М. |
упара́дчанні |
упара́дчаннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
упара́дчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упара́дчаны |
упара́дчаная |
упара́дчанае |
упара́дчаныя |
| Р. |
упара́дчанага |
упара́дчанай упара́дчанае |
упара́дчанага |
упара́дчаных |
| Д. |
упара́дчанаму |
упара́дчанай |
упара́дчанаму |
упара́дчаным |
| В. |
упара́дчаны (неадуш.) упара́дчанага (адуш.) |
упара́дчаную |
упара́дчанае |
упара́дчаныя (неадуш.) упара́дчаных (адуш.) |
| Т. |
упара́дчаным |
упара́дчанай упара́дчанаю |
упара́дчаным |
упара́дчанымі |
| М. |
упара́дчаным |
упара́дчанай |
упара́дчаным |
упара́дчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
упара́дчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упара́дчуся |
упара́дчымся |
| 2-я ас. |
упара́дчышся |
упара́дчыцеся |
| 3-я ас. |
упара́дчыцца |
упара́дчацца |
| Прошлы час |
| м. |
упара́дчыўся |
упара́дчыліся |
| ж. |
упара́дчылася |
| н. |
упара́дчылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упара́дчыся |
упара́дчыцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упара́дчыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
упара́дчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упара́дчу |
упара́дчым |
| 2-я ас. |
упара́дчыш |
упара́дчыце |
| 3-я ас. |
упара́дчыць |
упара́дчаць |
| Прошлы час |
| м. |
упара́дчыў |
упара́дчылі |
| ж. |
упара́дчыла |
| н. |
упара́дчыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упара́дчы |
упара́дчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упара́дчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упа́раны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упа́раны |
упа́раная |
упа́ранае |
упа́раныя |
| Р. |
упа́ранага |
упа́ранай упа́ранае |
упа́ранага |
упа́раных |
| Д. |
упа́ранаму |
упа́ранай |
упа́ранаму |
упа́раным |
| В. |
упа́раны (неадуш.) упа́ранага (адуш.) |
упа́раную |
упа́ранае |
упа́раныя (неадуш.) упа́раных (адуш.) |
| Т. |
упа́раным |
упа́ранай упа́ранаю |
упа́раным |
упа́ранымі |
| М. |
упа́раным |
упа́ранай |
упа́раным |
упа́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
упа́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упа́раны |
упа́раная |
упа́ранае |
упа́раныя |
| Р. |
упа́ранага |
упа́ранай упа́ранае |
упа́ранага |
упа́раных |
| Д. |
упа́ранаму |
упа́ранай |
упа́ранаму |
упа́раным |
| В. |
упа́раны (неадуш.) упа́ранага (адуш.) |
упа́раную |
упа́ранае |
упа́раныя (неадуш.) упа́раных (адуш.) |
| Т. |
упа́раным |
упа́ранай упа́ранаю |
упа́раным |
упа́ранымі |
| М. |
упа́раным |
упа́ранай |
упа́раным |
упа́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
упа́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упа́раны |
упа́раная |
упа́ранае |
упа́раныя |
| Р. |
упа́ранага |
упа́ранай упа́ранае |
упа́ранага |
упа́раных |
| Д. |
упа́ранаму |
упа́ранай |
упа́ранаму |
упа́раным |
| В. |
упа́раны (неадуш.) упа́ранага (адуш.) |
упа́раную |
упа́ранае |
упа́раныя (неадуш.) упа́раных (адуш.) |
| Т. |
упа́раным |
упа́ранай упа́ранаю |
упа́раным |
упа́ранымі |
| М. |
упа́раным |
упа́ранай |
упа́раным |
упа́раных |
Кароткая форма: упа́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
упа́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упа́рванне |
| Р. |
упа́рвання |
| Д. |
упа́рванню |
| В. |
упа́рванне |
| Т. |
упа́рваннем |
| М. |
упа́рванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
упа́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упа́рваюся |
упа́рваемся |
| 2-я ас. |
упа́рваешся |
упа́рваецеся |
| 3-я ас. |
упа́рваецца |
упа́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
упа́рваўся |
упа́рваліся |
| ж. |
упа́рвалася |
| н. |
упа́рвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
упа́рваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.