экспе́ртна-крыміналісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экспе́ртна-крыміналісты́чны |
экспе́ртна-крыміналісты́чная |
экспе́ртна-крыміналісты́чнае |
экспе́ртна-крыміналісты́чныя |
| Р. |
экспе́ртна-крыміналісты́чнага |
экспе́ртна-крыміналісты́чнай
экспе́ртна-крыміналісты́чнае |
экспе́ртна-крыміналісты́чнага |
экспе́ртна-крыміналісты́чных |
| Д. |
экспе́ртна-крыміналісты́чнаму |
экспе́ртна-крыміналісты́чнай |
экспе́ртна-крыміналісты́чнаму |
экспе́ртна-крыміналісты́чным |
| В. |
экспе́ртна-крыміналісты́чны (неадуш.)
экспе́ртна-крыміналісты́чнага (адуш.) |
экспе́ртна-крыміналісты́чную |
экспе́ртна-крыміналісты́чнае |
экспе́ртна-крыміналісты́чныя (неадуш.)
экспе́ртна-крыміналісты́чных (адуш.) |
| Т. |
экспе́ртна-крыміналісты́чным |
экспе́ртна-крыміналісты́чнай
экспе́ртна-крыміналісты́чнаю |
экспе́ртна-крыміналісты́чным |
экспе́ртна-крыміналісты́чнымі |
| М. |
экспе́ртна-крыміналісты́чным |
экспе́ртна-крыміналісты́чнай |
экспе́ртна-крыміналісты́чным |
экспе́ртна-крыміналісты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
экспе́ртны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экспе́ртны |
экспе́ртная |
экспе́ртнае |
экспе́ртныя |
| Р. |
экспе́ртнага |
экспе́ртнай
экспе́ртнае |
экспе́ртнага |
экспе́ртных |
| Д. |
экспе́ртнаму |
экспе́ртнай |
экспе́ртнаму |
экспе́ртным |
| В. |
экспе́ртны (неадуш.)
экспе́ртнага (адуш.) |
экспе́ртную |
экспе́ртнае |
экспе́ртныя (неадуш.)
экспе́ртных (адуш.) |
| Т. |
экспе́ртным |
экспе́ртнай
экспе́ртнаю |
экспе́ртным |
экспе́ртнымі |
| М. |
экспе́ртным |
экспе́ртнай |
экспе́ртным |
экспе́ртных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эксперты́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эксперты́за |
эксперты́зы |
| Р. |
эксперты́зы |
эксперты́з |
| Д. |
эксперты́зе |
эксперты́зам |
| В. |
эксперты́зу |
эксперты́зы |
| Т. |
эксперты́зай
эксперты́заю |
эксперты́замі |
| М. |
эксперты́зе |
эксперты́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эксперыме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эксперыме́нт |
эксперыме́нты |
| Р. |
эксперыме́нту |
эксперыме́нтаў |
| Д. |
эксперыме́нту |
эксперыме́нтам |
| В. |
эксперыме́нт |
эксперыме́нты |
| Т. |
эксперыме́нтам |
эксперыме́нтамі |
| М. |
эксперыме́нце |
эксперыме́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эксперыментава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эксперыментава́нне |
| Р. |
эксперыментава́ння |
| Д. |
эксперыментава́нню |
| В. |
эксперыментава́нне |
| Т. |
эксперыментава́ннем |
| М. |
эксперыментава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эксперыментава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
эксперыменту́ю |
эксперыменту́ем |
| 2-я ас. |
эксперыменту́еш |
эксперыменту́еце |
| 3-я ас. |
эксперыменту́е |
эксперыменту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
эксперыментава́ў |
эксперыментава́лі |
| ж. |
эксперыментава́ла |
| н. |
эксперыментава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
эксперыменту́й |
эксперыменту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
эксперыменту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эксперымента́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| эксперымента́льна |
эксперымента́льней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
эксперымента́льна-дасле́дчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эксперымента́льна-дасле́дчы |
эксперымента́льна-дасле́дчая |
эксперымента́льна-дасле́дчае |
эксперымента́льна-дасле́дчыя |
| Р. |
эксперымента́льна-дасле́дчага |
эксперымента́льна-дасле́дчай
эксперымента́льна-дасле́дчае |
эксперымента́льна-дасле́дчага |
эксперымента́льна-дасле́дчых |
| Д. |
эксперымента́льна-дасле́дчаму |
эксперымента́льна-дасле́дчай |
эксперымента́льна-дасле́дчаму |
эксперымента́льна-дасле́дчым |
| В. |
эксперымента́льна-дасле́дчы (неадуш.)
эксперымента́льна-дасле́дчага (адуш.) |
эксперымента́льна-дасле́дчую |
эксперымента́льна-дасле́дчае |
эксперымента́льна-дасле́дчыя (неадуш.)
эксперымента́льна-дасле́дчых (адуш.) |
| Т. |
эксперымента́льна-дасле́дчым |
эксперымента́льна-дасле́дчай
эксперымента́льна-дасле́дчаю |
эксперымента́льна-дасле́дчым |
эксперымента́льна-дасле́дчымі |
| М. |
эксперымента́льна-дасле́дчым |
эксперымента́льна-дасле́дчай |
эксперымента́льна-дасле́дчым |
эксперымента́льна-дасле́дчых |
Крыніцы:
piskunou2012.
эксперымента́льна-інструмента́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эксперымента́льна-інструмента́льны |
эксперымента́льна-інструмента́льная |
эксперымента́льна-інструмента́льнае |
эксперымента́льна-інструмента́льныя |
| Р. |
эксперымента́льна-інструмента́льнага |
эксперымента́льна-інструмента́льнай
эксперымента́льна-інструмента́льнае |
эксперымента́льна-інструмента́льнага |
эксперымента́льна-інструмента́льных |
| Д. |
эксперымента́льна-інструмента́льнаму |
эксперымента́льна-інструмента́льнай |
эксперымента́льна-інструмента́льнаму |
эксперымента́льна-інструмента́льным |
| В. |
эксперымента́льна-інструмента́льны (неадуш.)
эксперымента́льна-інструмента́льнага (адуш.) |
эксперымента́льна-інструмента́льную |
эксперымента́льна-інструмента́льнае |
эксперымента́льна-інструмента́льныя (неадуш.)
эксперымента́льна-інструмента́льных (адуш.) |
| Т. |
эксперымента́льна-інструмента́льным |
эксперымента́льна-інструмента́льнай
эксперымента́льна-інструмента́льнаю |
эксперымента́льна-інструмента́льным |
эксперымента́льна-інструмента́льнымі |
| М. |
эксперымента́льна-інструмента́льным |
эксперымента́льна-інструмента́льнай |
эксперымента́льна-інструмента́льным |
эксперымента́льна-інструмента́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.