ку́лька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ку́лька | ку́лькі | |
| ку́лькі | ку́лек | |
| ку́льцы | ку́лькам | |
| ку́льку | ку́лькі | |
| ку́лькай ку́лькаю |
ку́лькамі | |
| ку́льцы | ку́льках |
Крыніцы:
ку́лька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ку́лька | ку́лькі | |
| ку́лькі | ку́лек | |
| ку́льцы | ку́лькам | |
| ку́льку | ку́лькі | |
| ку́лькай ку́лькаю |
ку́лькамі | |
| ку́льцы | ку́льках |
Крыніцы:
Кулькі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кулькі́ | |
| Кулько́ў | |
| Кулька́м | |
| Кулькі́ | |
| Кулька́мі | |
| Кулька́х |
Кулькі́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кулькі́шкі | |
| Кулькі́шак Кулькі́шкаў |
|
| Кулькі́шкам | |
| Кулькі́шкі | |
| Кулькі́шкамі | |
| Кулькі́шках |
кулько́вы
прыметнік, адносны
| кулько́вы | кулько́вая | кулько́вае | кулько́выя | |
| кулько́вага | кулько́вай кулько́вае |
кулько́вага | кулько́вых | |
| кулько́ваму | кулько́вай | кулько́ваму | кулько́вым | |
| кулько́вы кулько́вага |
кулько́вую | кулько́вае | кулько́выя кулько́вых |
|
| кулько́вым | кулько́вай кулько́ваю |
кулько́вым | кулько́вымі | |
| кулько́вым | кулько́вай | кулько́вым | кулько́вых | |
Крыніцы:
ку́льм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ку́льм | |
| ку́льму | |
| ку́льму | |
| ку́льм | |
| ку́льмам | |
| ку́льме |
Крыніцы:
ку́льма
прыслоўе
| ку́льма | - | - |
Крыніцы:
ку́льман
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ку́льман | ку́льманы | |
| ку́льмана | ку́льманаў | |
| ку́льману | ку́льманам | |
| ку́льман | ку́льманы | |
| ку́льманам | ку́льманамі | |
| ку́льмане | ку́льманах |
Крыніцы:
кульмінава́ць
‘прайсці (праходзіць) праз мерыдыян (пра свяціла)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| кульміну́е | кульміну́юць | |
| Прошлы час | ||
| кульмінава́ў | кульмінава́лі | |
| кульмінава́ла | ||
| кульмінава́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| кульміну́ючы | ||
Крыніцы:
кульмінава́ць
‘прайсці (праходзіць) праз мерыдыян (пра свяціла)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| кульміну́е | кульміну́юць | |
| Прошлы час | ||
| кульмінава́ў | кульмінава́лі | |
| кульмінава́ла | ||
| кульмінава́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| кульмінава́ўшы | ||
Крыніцы:
кульмінацы́йны
прыметнік, адносны
| кульмінацы́йны | кульмінацы́йная | кульмінацы́йнае | кульмінацы́йныя | |
| кульмінацы́йнага | кульмінацы́йнай кульмінацы́йнае |
кульмінацы́йнага | кульмінацы́йных | |
| кульмінацы́йнаму | кульмінацы́йнай | кульмінацы́йнаму | кульмінацы́йным | |
| кульмінацы́йны ( кульмінацы́йнага ( |
кульмінацы́йную | кульмінацы́йнае | кульмінацы́йныя ( кульмінацы́йных ( |
|
| кульмінацы́йным | кульмінацы́йнай кульмінацы́йнаю |
кульмінацы́йным | кульмінацы́йнымі | |
| кульмінацы́йным | кульмінацы́йнай | кульмінацы́йным | кульмінацы́йных | |
Крыніцы: