кульмінава́ць

‘прайсці (праходзіць) праз мерыдыян (пра свяціла)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кульміну́е кульміну́юць
Прошлы час
м. кульмінава́ў кульмінава́лі
ж. кульмінава́ла
н. кульмінава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час кульміну́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)