кульмінава́ць
‘прайсці (праходзіць) праз мерыдыян (пра свяціла)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
кульміну́е | кульміну́юць | |
Прошлы час | ||
кульмінава́ў | кульмінава́лі | |
кульмінава́ла | ||
кульмінава́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
кульмінава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)