Заво́зер’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Заво́зер’е | |
Заво́зер’я | |
Заво́зер’ю | |
Заво́зер’е | |
Заво́зер’ем | |
Заво́зер’і |
Заво́зер’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Заво́зер’е | |
Заво́зер’я | |
Заво́зер’ю | |
Заво́зер’е | |
Заво́зер’ем | |
Заво́зер’і |
заво́зерскі
прыметнік, адносны
заво́зерскі | заво́зерская | заво́зерскае | заво́зерскія | |
заво́зерскага | заво́зерскай заво́зерскае |
заво́зерскага | заво́зерскіх | |
заво́зерскаму | заво́зерскай | заво́зерскаму | заво́зерскім | |
заво́зерскі ( заво́зерскага ( |
заво́зерскую | заво́зерскае | заво́зерскія ( заво́зерскіх ( |
|
заво́зерскім | заво́зерскай заво́зерскаю |
заво́зерскім | заво́зерскімі | |
заво́зерскім | заво́зерскай | заво́зерскім | заво́зерскіх |
Крыніцы:
Заво́зерцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Заво́зерцы | |
Заво́зерцаў | |
Заво́зерцам | |
Заво́зерцы | |
Заво́зерцамі | |
Заво́зерцах |
заво́зіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
- | - | |
- | - | |
заво́зіцца | заво́зяцца | |
Прошлы час | ||
заво́зіўся | заво́зіліся | |
заво́зілася | ||
заво́зілася |
Крыніцы:
заво́зіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
заво́жу | заво́зім | |
заво́зіш | заво́зіце | |
заво́зіць | заво́зяць | |
Прошлы час | ||
заво́зіў | заво́зілі | |
заво́зіла | ||
заво́зіла | ||
Загадны лад | ||
заво́зь | заво́зьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
заво́зячы |
Крыніцы:
заво́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
заво́зка | заво́зкі | |
заво́зкі | заво́зак | |
заво́зцы | заво́зкам | |
заво́зку | заво́зкі | |
заво́зкай заво́зкаю |
заво́зкамі | |
заво́зцы | заво́зках |
Крыніцы:
заво́зна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
заво́зна | - | - |
Крыніцы:
заво́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
заво́знік | заво́знікі | |
заво́зніка | заво́знікаў | |
заво́зніку | заво́знікам | |
заво́зніка | заво́знікаў | |
заво́знікам | заво́знікамі | |
заво́зніку | заво́зніках |
Крыніцы:
заво́зніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
заво́зніца | заво́зніцы | |
заво́зніцы | заво́зніц | |
заво́зніцы | заво́зніцам | |
заво́зніцу | заво́зніц | |
заво́зніцай заво́зніцаю |
заво́зніцамі | |
заво́зніцы | заво́зніцах |
Крыніцы:
заво́зны
прыметнік, адносны
заво́зны | заво́зная | заво́знае | заво́зныя | |
заво́знага | заво́знай заво́знае |
заво́знага | заво́зных | |
заво́знаму | заво́знай | заво́знаму | заво́зным | |
заво́зны ( заво́знага ( |
заво́зную | заво́знае | заво́зныя ( заво́зных ( |
|
заво́зным | заво́знай заво́знаю |
заво́зным | заво́знымі | |
заво́зным | заво́знай | заво́зным | заво́зных |
Крыніцы: