Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

дынасты́йна-храналагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дынасты́йна-храналагі́чны	дынасты́йна-храналагі́чная	дынасты́йна-храналагі́чнае	дынасты́йна-храналагі́чныя
Р.	дынасты́йна-храналагі́чнага	дынасты́йна-храналагі́чнай дынасты́йна-храналагі́чнае	дынасты́йна-храналагі́чнага	дынасты́йна-храналагі́чных
Д.	дынасты́йна-храналагі́чнаму	дынасты́йна-храналагі́чнай	дынасты́йна-храналагі́чнаму	дынасты́йна-храналагі́чным
В.	дынасты́йна-храналагі́чны (неадуш.) дынасты́йна-храналагі́чнага (адуш.)	дынасты́йна-храналагі́чную	дынасты́йна-храналагі́чнае	дынасты́йна-храналагі́чныя (неадуш.) дынасты́йна-храналагі́чных (адуш.)
Т.	дынасты́йна-храналагі́чным	дынасты́йна-храналагі́чнай дынасты́йна-храналагі́чнаю	дынасты́йна-храналагі́чным	дынасты́йна-храналагі́чнымі
М.	дынасты́йна-храналагі́чным	дынасты́йна-храналагі́чнай	дынасты́йна-храналагі́чным	дынасты́йна-храналагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

дынасты́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дынасты́йны	дынасты́йная	дынасты́йнае	дынасты́йныя
Р.	дынасты́йнага	дынасты́йнай дынасты́йнае	дынасты́йнага	дынасты́йных
Д.	дынасты́йнаму	дынасты́йнай	дынасты́йнаму	дынасты́йным
В.	дынасты́йны (неадуш.) дынасты́йнага (адуш.)	дынасты́йную	дынасты́йнае	дынасты́йныя (неадуш.) дынасты́йных (адуш.)
Т.	дынасты́йным	дынасты́йнай дынасты́йнаю	дынасты́йным	дынасты́йнымі
М.	дынасты́йным	дынасты́йнай	дынасты́йным	дынасты́йных

Крыніцы: piskunou2012.

дынасты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дынасты́чны	дынасты́чная	дынасты́чнае	дынасты́чныя
Р.	дынасты́чнага	дынасты́чнай дынасты́чнае	дынасты́чнага	дынасты́чных
Д.	дынасты́чнаму	дынасты́чнай	дынасты́чнаму	дынасты́чным
В.	дынасты́чны (неадуш.) дынасты́чнага (адуш.)	дынасты́чную	дынасты́чнае	дынасты́чныя (неадуш.) дынасты́чных (адуш.)
Т.	дынасты́чным	дынасты́чнай дынасты́чнаю	дынасты́чным	дынасты́чнымі
М.	дынасты́чным	дынасты́чнай	дынасты́чным	дынасты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дына́стыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дына́стыя	дына́стыі
Р.	дына́стыі	дына́стый
Д.	дына́стыі	дына́стыям
В.	дына́стыю	дына́стыі
Т.	дына́стыяй дына́стыяю	дына́стыямі
М.	дына́стыі	дына́стыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дынатро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дынатро́н	дынатро́ны
Р.	дынатро́на	дынатро́наў
Д.	дынатро́ну	дынатро́нам
В.	дынатро́н	дынатро́ны
Т.	дынатро́нам	дынатро́намі
М.	дынатро́не	дынатро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дынатро́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дынатро́нны	дынатро́нная	дынатро́ннае	дынатро́нныя
Р.	дынатро́ннага	дынатро́ннай дынатро́ннае	дынатро́ннага	дынатро́нных
Д.	дынатро́ннаму	дынатро́ннай	дынатро́ннаму	дынатро́нным
В.	дынатро́нны (неадуш.) дынатро́ннага (адуш.)	дынатро́нную	дынатро́ннае	дынатро́нныя (неадуш.) дынатро́нных (адуш.)
Т.	дынатро́нным	дынатро́ннай дынатро́ннаю	дынатро́нным	дынатро́ннымі
М.	дынатро́нным	дынатро́ннай	дынатро́нным	дынатро́нных

Крыніцы: piskunou2012.

дына́трыевы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дына́трыевы	дына́трыевая	дына́трыевае	дына́трыевыя
Р.	дына́трыевага	дына́трыевай дына́трыевае	дына́трыевага	дына́трыевых
Д.	дына́трыеваму	дына́трыевай	дына́трыеваму	дына́трыевым
В.	дына́трыевы (неадуш.) дына́трыевага (адуш.)	дына́трыевую	дына́трыевае	дына́трыевыя (неадуш.) дына́трыевых (адуш.)
Т.	дына́трыевым	дына́трыевай дына́трыеваю	дына́трыевым	дына́трыевымі
М.	дына́трыевым	дына́трыевай	дына́трыевым	дына́трыевых

Крыніцы: piskunou2012.

дынатэ́рый

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дынатэ́рый	дынатэ́рыі
Р.	дынатэ́рыя	дынатэ́рыяў
Д.	дынатэ́рыю	дынатэ́рыям
В.	дынатэ́рыя	дынатэ́рыяў
Т.	дынатэ́рыем	дынатэ́рыямі
М.	дынатэ́рыі	дынатэ́рыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

дынацэра́т

‘вымерлае млекакормячае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дынацэра́т	дынацэра́ты
Р.	дынацэра́та	дынацэра́таў
Д.	дынацэра́ту	дынацэра́там
В.	дынацэра́та	дынацэра́таў
Т.	дынацэра́там	дынацэра́тамі
М.	дынацэра́це	дынацэра́тах

Крыніцы: piskunou2012.

дынацэфа́л

‘вымерлая рэптылія’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	дынацэфа́л	дынацэфа́лы
Р.	дынацэфа́ла	дынацэфа́лаў
Д.	дынацэфа́лу	дынацэфа́лам
В.	дынацэфа́ла	дынацэфа́лаў
Т.	дынацэфа́лам	дынацэфа́ламі
М.	дынацэфа́ле	дынацэфа́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)