Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р т у ы э ю я ’

б г д е ж з й к л н п р с т х ц ч ш я

Вераб’е́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Вераб’е́вічы
Р.	Вераб’е́віч Вераб’е́вічаў
Д.	Вераб’е́вічам
В.	Вераб’е́вічы
Т.	Вераб’е́вічамі
М.	Вераб’е́вічах

верабе́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	верабе́й	вераб’і́
Р.	вераб’я́	вераб’ёў
Д.	вераб’ю́	вераб’я́м
В.	вераб’я́	вераб’ёў
Т.	вераб’ём	вераб’я́мі
М.	вераб’і́	вераб’я́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верабе́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	верабе́йка	верабе́йкі
Р.	верабе́йкі	верабе́йкаў
Д.	верабе́йку	верабе́йкам
В.	верабе́йку	верабе́йкаў
Т.	верабе́йкам	верабе́йкамі
М.	верабе́йку	верабе́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Верабе́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Верабе́йкі
Р.	Верабе́ек Верабе́йкаў
Д.	Верабе́йкам
В.	Верабе́йкі
Т.	Верабе́йкамі
М.	Верабе́йках

верабе́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	верабе́йнік
Р.	верабе́йніку
Д.	верабе́йніку
В.	верабе́йнік
Т.	верабе́йнікам
М.	верабе́йніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

верабе́йчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	верабе́йчык	верабе́йчыкі
Р.	верабе́йчыка	верабе́йчыкаў
Д.	верабе́йчыку	верабе́йчыкам
В.	верабе́йчыка	верабе́йчыкаў
Т.	верабе́йчыкам	верабе́йчыкамі
М.	верабе́йчыку	верабе́йчыках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Вераб’ё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Вераб’ё́ва
Р.	Вераб’ё́ва
Д.	Вераб’ё́ву
В.	Вераб’ё́ва
Т.	Вераб’ё́вам
М.	Вераб’ё́ве

Вераб’ё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Вераб’ё́ўка
Р.	Вераб’ё́ўкі
Д.	Вераб’ё́ўцы
В.	Вераб’ё́ўку
Т.	Вераб’ё́ўкай Вераб’ё́ўкаю
М.	Вераб’ё́ўцы

Вераб’і́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Вераб’і́
Р.	Вераб’ё́ў
Д.	Вераб’я́м
В.	Вераб’і́
Т.	Вераб’я́мі
М.	Вераб’я́х

верабі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	верабі́на	верабі́ны
Р.	верабі́ны	верабі́н
Д.	верабі́не	верабі́нам
В.	верабі́ну	верабі́ны
Т.	верабі́най верабі́наю	верабі́намі
М.	верабі́не	верабі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.