экіпірава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
экіпіру́юся |
экіпіру́емся |
2-я ас. |
экіпіру́ешся |
экіпіру́ецеся |
3-я ас. |
экіпіру́ецца |
экіпіру́юцца |
Прошлы час |
м. |
экіпірава́ўся |
экіпірава́ліся |
ж. |
экіпірава́лася |
н. |
экіпірава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
экіпіру́йся |
экіпіру́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
экіпірава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
экіпірава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
экіпіру́ю |
экіпіру́ем |
2-я ас. |
экіпіру́еш |
экіпіру́еце |
3-я ас. |
экіпіру́е |
экіпіру́юць |
Прошлы час |
м. |
экіпірава́ў |
экіпірава́лі |
ж. |
экіпірава́ла |
н. |
экіпірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
экіпіру́й |
экіпіру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
экіпіру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экіпірава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
экіпіру́ю |
экіпіру́ем |
2-я ас. |
экіпіру́еш |
экіпіру́еце |
3-я ас. |
экіпіру́е |
экіпіру́юць |
Прошлы час |
м. |
экіпірава́ў |
экіпірава́лі |
ж. |
экіпірава́ла |
н. |
экіпірава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
экіпіру́й |
экіпіру́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
экіпірава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экіпіро́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
экіпіро́ваны |
экіпіро́ваная |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя |
Р. |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ваных |
Д. |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ваным |
В. |
экіпіро́ваны экіпіро́ванага |
экіпіро́ваную |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя экіпіро́ваных |
Т. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай экіпіро́ванаю |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванымі |
М. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
экіпіро́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
экіпіро́ваны |
экіпіро́ваная |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя |
Р. |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ваных |
Д. |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ваным |
В. |
экіпіро́ваны экіпіро́ванага |
экіпіро́ваную |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя экіпіро́ваных |
Т. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай экіпіро́ванаю |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванымі |
М. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ваных |
Кароткая форма: экіпіро́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
экіпіро́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
экіпіро́ваны |
экіпіро́ваная |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя |
Р. |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванага |
экіпіро́ваных |
Д. |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ванаму |
экіпіро́ваным |
В. |
экіпіро́ваны экіпіро́ванага |
экіпіро́ваную |
экіпіро́ванае |
экіпіро́ваныя экіпіро́ваных |
Т. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай экіпіро́ванаю |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванымі |
М. |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ванай |
экіпіро́ваным |
экіпіро́ваных |
Кароткая форма: экіпіро́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
экіпіро́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
экіпіро́вачны |
экіпіро́вачная |
экіпіро́вачнае |
экіпіро́вачныя |
Р. |
экіпіро́вачнага |
экіпіро́вачнай экіпіро́вачнае |
экіпіро́вачнага |
экіпіро́вачных |
Д. |
экіпіро́вачнаму |
экіпіро́вачнай |
экіпіро́вачнаму |
экіпіро́вачным |
В. |
экіпіро́вачны (неадуш.) экіпіро́вачнага (адуш.) |
экіпіро́вачную |
экіпіро́вачнае |
экіпіро́вачныя (неадуш.) экіпіро́вачных (адуш.) |
Т. |
экіпіро́вачным |
экіпіро́вачнай экіпіро́вачнаю |
экіпіро́вачным |
экіпіро́вачнымі |
М. |
экіпіро́вачным |
экіпіро́вачнай |
экіпіро́вачным |
экіпіро́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
экіпіро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
экіпіро́ўка |
Р. |
экіпіро́ўкі |
Д. |
экіпіро́ўцы |
В. |
экіпіро́ўку |
Т. |
экіпіро́ўкай экіпіро́ўкаю |
М. |
экіпіро́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эклагізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
эклагізава́ны |
эклагізава́ная |
эклагізава́нае |
эклагізава́ныя |
Р. |
эклагізава́нага |
эклагізава́най эклагізава́нае |
эклагізава́нага |
эклагізава́ных |
Д. |
эклагізава́наму |
эклагізава́най |
эклагізава́наму |
эклагізава́ным |
В. |
эклагізава́ны (неадуш.) эклагізава́нага (адуш.) |
эклагізава́ную |
эклагізава́нае |
эклагізава́ныя (неадуш.) эклагізава́ных (адуш.) |
Т. |
эклагізава́ным |
эклагізава́най эклагізава́наю |
эклагізава́ным |
эклагізава́нымі |
М. |
эклагізава́ным |
эклагізава́най |
эклагізава́ным |
эклагізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.