кульга́вы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| кульга́вы | кульга́выя | |
| кульга́вага | кульга́вых | |
| кульга́ваму | кульга́вым | |
| кульга́вага | кульга́вых | |
| кульга́вым | кульга́вымі | |
| кульга́вым | кульга́вых |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
СкарачэнніКульгаі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Кульгаі́ | |
| Кульгаё́ў | |
| Кульгая́м | |
| Кульгаі́ | |
| Кульгая́мі | |
| Кульгая́х |
кульга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кульга́нне | |
| кульга́ння | |
| кульга́нню | |
| кульга́нне | |
| кульга́ннем | |
| кульга́нні |
Крыніцы:
кульгану́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| кульгану́ | кульганё́м | |
| кульгане́ш | кульганяце́ | |
| кульгане́ | кульгану́ць | |
| Прошлы час | ||
| кульгану́ў | кульгану́лі | |
| кульгану́ла | ||
| кульгану́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| кульгану́ўшы | ||
Крыніцы:
кульга́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кульга́ю | кульга́ем | |
| кульга́еш | кульга́еце | |
| кульга́е | кульга́юць | |
| Прошлы час | ||
| кульга́ў | кульга́лі | |
| кульга́ла | ||
| кульга́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| кульга́ючы | ||
Крыніцы:
кульга́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кульга́чка | кульга́чкі | |
| кульга́чкі | кульга́чак | |
| кульга́чцы | кульга́чкам | |
| кульга́чку | кульга́чак | |
| кульга́чкай кульга́чкаю |
кульга́чкамі | |
| кульга́чцы | кульга́чках |
Крыніцы:
кульга́чны
прыметнік, якасны
| кульга́чны | кульга́чная | кульга́чнае | кульга́чныя | |
| кульга́чнага | кульга́чнай кульга́чнае |
кульга́чнага | кульга́чных | |
| кульга́чнаму | кульга́чнай | кульга́чнаму | кульга́чным | |
| кульга́чны ( кульга́чнага ( |
кульга́чную | кульга́чнае | кульга́чныя ( кульга́чных ( |
|
| кульга́чным | кульга́чнай кульга́чнаю |
кульга́чным | кульга́чнымі | |
| кульга́чным | кульга́чнай | кульга́чным | кульга́чных | |
Крыніцы:
кульгі́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кульгі́канне | |
| кульгі́кання | |
| кульгі́канню | |
| кульгі́канне | |
| кульгі́каннем | |
| кульгі́канні |
Крыніцы:
кульгі́каць
‘кульгаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кульгі́каю | кульгі́каем | |
| кульгі́каеш | кульгі́каеце | |
| кульгі́кае | кульгі́каюць | |
| Прошлы час | ||
| кульгі́каў | кульгі́калі | |
| кульгі́кала | ||
| кульгі́кала | ||
| Загадны лад | ||
| кульгі́кай | кульгі́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кульгі́каючы | ||
Крыніцы:
кульго́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кульго́та | |
| кульго́ты | |
| кульго́це | |
| кульго́ту | |
| кульго́тай кульго́таю |
|
| кульго́це |
Крыніцы: