кульгі́каць
‘кульгаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кульгі́каю | кульгі́каем | |
| кульгі́каеш | кульгі́каеце | |
| кульгі́кае | кульгі́каюць | |
| Прошлы час | ||
| кульгі́каў | кульгі́калі | |
| кульгі́кала | ||
| кульгі́кала | ||
| Загадны лад | ||
| кульгі́кай | кульгі́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кульгі́каючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)