Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

каніферы́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	каніферы́н
Р.	каніферы́ну
Д.	каніферы́ну
В.	каніферы́н
Т.	каніферы́нам
М.	каніферы́не

Крыніцы: piskunou2012.

каніфо́ліцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	каніфо́ліцца	каніфо́ляцца
Прошлы час
м.	каніфо́ліўся	каніфо́ліліся
ж.	каніфо́лілася
н.	каніфо́лілася
Дзеепрыслоўе
цяп. час	каніфо́лячыся

Крыніцы: piskunou2012.

каніфо́ліць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	каніфо́лю	каніфо́лім
2-я ас.	каніфо́ліш	каніфо́ліце
3-я ас.	каніфо́ліць	каніфо́ляць
Прошлы час
м.	каніфо́ліў	каніфо́лілі
ж.	каніфо́ліла
н.	каніфо́ліла
Дзеепрыслоўе
цяп. час	каніфо́лячы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каніфо́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	каніфо́ль
Р.	каніфо́лі
Д.	каніфо́лі
В.	каніфо́ль
Т.	каніфо́ллю
М.	каніфо́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каніфо́льна-шкіпіна́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каніфо́льна-шкіпіна́рны	каніфо́льна-шкіпіна́рная	каніфо́льна-шкіпіна́рнае	каніфо́льна-шкіпіна́рныя
Р.	каніфо́льна-шкіпіна́рнага	каніфо́льна-шкіпіна́рнай каніфо́льна-шкіпіна́рнае	каніфо́льна-шкіпіна́рнага	каніфо́льна-шкіпіна́рных
Д.	каніфо́льна-шкіпіна́рнаму	каніфо́льна-шкіпіна́рнай	каніфо́льна-шкіпіна́рнаму	каніфо́льна-шкіпіна́рным
В.	каніфо́льна-шкіпіна́рны (неадуш.) каніфо́льна-шкіпіна́рнага (адуш.)	каніфо́льна-шкіпіна́рную	каніфо́льна-шкіпіна́рнае	каніфо́льна-шкіпіна́рныя (неадуш.) каніфо́льна-шкіпіна́рных (адуш.)
Т.	каніфо́льна-шкіпіна́рным	каніфо́льна-шкіпіна́рнай каніфо́льна-шкіпіна́рнаю	каніфо́льна-шкіпіна́рным	каніфо́льна-шкіпіна́рнымі
М.	каніфо́льна-шкіпіна́рным	каніфо́льна-шкіпіна́рнай	каніфо́льна-шкіпіна́рным	каніфо́льна-шкіпіна́рных

Крыніцы: piskunou2012.

каніфо́льна-экстракцы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каніфо́льна-экстракцы́йны	каніфо́льна-экстракцы́йная	каніфо́льна-экстракцы́йнае	каніфо́льна-экстракцы́йныя
Р.	каніфо́льна-экстракцы́йнага	каніфо́льна-экстракцы́йнай каніфо́льна-экстракцы́йнае	каніфо́льна-экстракцы́йнага	каніфо́льна-экстракцы́йных
Д.	каніфо́льна-экстракцы́йнаму	каніфо́льна-экстракцы́йнай	каніфо́льна-экстракцы́йнаму	каніфо́льна-экстракцы́йным
В.	каніфо́льна-экстракцы́йны (неадуш.) каніфо́льна-экстракцы́йнага (адуш.)	каніфо́льна-экстракцы́йную	каніфо́льна-экстракцы́йнае	каніфо́льна-экстракцы́йныя (неадуш.) каніфо́льна-экстракцы́йных (адуш.)
Т.	каніфо́льна-экстракцы́йным	каніфо́льна-экстракцы́йнай каніфо́льна-экстракцы́йнаю	каніфо́льна-экстракцы́йным	каніфо́льна-экстракцы́йнымі
М.	каніфо́льна-экстракцы́йным	каніфо́льна-экстракцы́йнай	каніфо́льна-экстракцы́йным	каніфо́льна-экстракцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

каніфо́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каніфо́льны	каніфо́льная	каніфо́льнае	каніфо́льныя
Р.	каніфо́льнага	каніфо́льнай каніфо́льнае	каніфо́льнага	каніфо́льных
Д.	каніфо́льнаму	каніфо́льнай	каніфо́льнаму	каніфо́льным
В.	каніфо́льны (неадуш.) каніфо́льнага (адуш.)	каніфо́льную	каніфо́льнае	каніфо́льныя (неадуш.) каніфо́льных (адуш.)
Т.	каніфо́льным	каніфо́льнай каніфо́льнаю	каніфо́льным	каніфо́льнымі
М.	каніфо́льным	каніфо́льнай	каніфо́льным	каніфо́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каніце́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	каніце́ль
Р.	каніце́лі
Д.	каніце́лі
В.	каніце́ль
Т.	каніце́ллю
М.	каніце́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каніце́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каніце́льны	каніце́льная	каніце́льнае	каніце́льныя
Р.	каніце́льнага	каніце́льнай каніце́льнае	каніце́льнага	каніце́льных
Д.	каніце́льнаму	каніце́льнай	каніце́льнаму	каніце́льным
В.	каніце́льны (неадуш.) каніце́льнага (адуш.)	каніце́льную	каніце́льнае	каніце́льныя (неадуш.) каніце́льных (адуш.)
Т.	каніце́льным	каніце́льнай каніце́льнаю	каніце́льным	каніце́льнымі
М.	каніце́льным	каніце́льнай	каніце́льным	каніце́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

каніце́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	каніце́льшчык	каніце́льшчыкі
Р.	каніце́льшчыка	каніце́льшчыкаў
Д.	каніце́льшчыку	каніце́льшчыкам
В.	каніце́льшчыка	каніце́льшчыкаў
Т.	каніце́льшчыкам	каніце́льшчыкамі
М.	каніце́льшчыку	каніце́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)