каніце́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каніце́льшчык каніце́льшчыкі
Р. каніце́льшчыка каніце́льшчыкаў
Д. каніце́льшчыку каніце́льшчыкам
В. каніце́льшчыка каніце́льшчыкаў
Т. каніце́льшчыкам каніце́льшчыкамі
М. каніце́льшчыку каніце́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)