залужы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
залужу́ |
залу́жым |
2-я ас. |
залу́жыш |
залу́жыце |
3-я ас. |
залу́жыць |
залу́жаць |
Прошлы час |
м. |
залужы́ў |
залужы́лі |
ж. |
залужы́ла |
н. |
залужы́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
залу́ж |
залу́жце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
залужы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
залужэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
залужэ́нне |
Р. |
залужэ́ння |
Д. |
залужэ́нню |
В. |
залужэ́нне |
Т. |
залужэ́ннем |
М. |
залужэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Залу́жэнне
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Залу́жэнне |
Р. |
Залу́жэння |
Д. |
Залу́жэнню |
В. |
Залу́жэнне |
Т. |
Залу́жэннем |
М. |
Залу́жэнні |
Залу́ззе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Залу́ззе |
Р. |
Залу́ззя |
Д. |
Залу́ззю |
В. |
Залу́ззе |
Т. |
Залу́ззем |
М. |
Залу́ззі |
залуна́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
залуна́е |
залуна́юць |
Прошлы час |
м. |
залуна́ў |
залуна́лі |
ж. |
залуна́ла |
н. |
залуна́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Залуне́ўе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Залуне́ўе |
Р. |
Залуне́ўя |
Д. |
Залуне́ўю |
В. |
Залуне́ўе |
Т. |
Залуне́ўем |
М. |
Залуне́ўі |
залу́паць
‘замаргаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
залу́паю |
залу́паем |
2-я ас. |
залу́паеш |
залу́паеце |
3-я ас. |
залу́пае |
залу́паюць |
Прошлы час |
м. |
залу́паў |
залу́палі |
ж. |
залу́пала |
н. |
залу́пала |
Загадны лад |
2-я ас. |
залу́пай |
залу́пайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
залу́паўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
залупі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
залу́піцца |
залу́пяцца |
Прошлы час |
м. |
залупі́ўся |
залупі́ліся |
ж. |
залупі́лася |
н. |
залупі́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
залупі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
залуплю́ |
залу́пім |
2-я ас. |
залу́піш |
залу́піце |
3-я ас. |
залу́піць |
залу́пяць |
Прошлы час |
м. |
залупі́ў |
залупі́лі |
ж. |
залупі́ла |
н. |
залупі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
залупі́ |
залупі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
залупі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
залу́плены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
залу́плены |
залу́пленая |
залу́пленае |
залу́пленыя |
Р. |
залу́пленага |
залу́пленай залу́пленае |
залу́пленага |
залу́пленых |
Д. |
залу́пленаму |
залу́пленай |
залу́пленаму |
залу́пленым |
В. |
залу́плены (неадуш.) залу́пленага (адуш.) |
залу́пленую |
залу́пленае |
залу́пленыя (неадуш.) залу́пленых (адуш.) |
Т. |
залу́пленым |
залу́пленай залу́пленаю |
залу́пленым |
залу́пленымі |
М. |
залу́пленым |
залу́пленай |
залу́пленым |
залу́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.