забра́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забяру́ся |
забяро́мся |
| 2-я ас. |
забярэ́шся |
забераце́ся |
| 3-я ас. |
забярэ́цца |
забяру́цца |
| Прошлы час |
| м. |
забра́ўся |
забра́ліся |
| ж. |
забра́лася |
| н. |
забра́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
забяры́ся |
забяры́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
забра́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
забра́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забяру́ |
забяро́м |
| 2-я ас. |
забярэ́ш |
забераце́ |
| 3-я ас. |
забярэ́ |
забяру́ць |
| Прошлы час |
| м. |
забра́ў |
забра́лі |
| ж. |
забра́ла |
| н. |
забра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
забяры́ |
забяры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
забра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Забрача́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Забрача́ны |
| Р. |
Забрача́н Забрача́наў |
| Д. |
Забрача́нам |
| В. |
Забрача́ны |
| Т. |
Забрача́намі |
| М. |
Забрача́нах |
забро́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
забро́д |
забро́ды |
| Р. |
забро́да |
забро́даў |
| Д. |
забро́ду |
забро́дам |
| В. |
забро́да |
забро́даў |
| Т. |
забро́дам |
забро́дамі |
| М. |
забро́дзе |
забро́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Забро́ддзе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Забро́ддзе |
| Р. |
Забро́ддзя |
| Д. |
Забро́ддзю |
| В. |
Забро́ддзе |
| Т. |
Забро́ддзем |
| М. |
Забро́ддзі |
забро́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
забро́джаны |
забро́джаная |
забро́джанае |
забро́джаныя |
| Р. |
забро́джанага |
забро́джанай забро́джанае |
забро́джанага |
забро́джаных |
| Д. |
забро́джанаму |
забро́джанай |
забро́джанаму |
забро́джаным |
| В. |
забро́джаны (неадуш.) забро́джанага (адуш.) |
забро́джаную |
забро́джанае |
забро́джаныя (неадуш.) забро́джаных (адуш.) |
| Т. |
забро́джаным |
забро́джанай забро́джанаю |
забро́джаным |
забро́джанымі |
| М. |
забро́джаным |
забро́джанай |
забро́джаным |
забро́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Забро́дскія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
Забро́дскія |
| Р. |
Забро́дскіх |
| Д. |
Забро́дскім |
| В. |
Забро́дскія |
| Т. |
Забро́дскімі |
| М. |
Забро́дскіх |
Забро́еўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Забро́еўцы |
| Р. |
Забро́еўцаў |
| Д. |
Забро́еўцам |
| В. |
Забро́еўцы |
| Т. |
Забро́еўцамі |
| М. |
Забро́еўцах |