абушко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абушко́вы |
абушко́вая |
абушко́вае |
абушко́выя |
| Р. |
абушко́вага |
абушко́вай абушко́вае |
абушко́вага |
абушко́вых |
| Д. |
абушко́ваму |
абушко́вай |
абушко́ваму |
абушко́вым |
| В. |
абушко́вы (неадуш.) абушко́вага (адуш.) |
абушко́вую |
абушко́вае |
абушко́выя (неадуш.) абушко́вых (адуш.) |
| Т. |
абушко́вым |
абушко́вай абушко́ваю |
абушко́вым |
абушко́вымі |
| М. |
абушко́вым |
абушко́вай |
абушко́вым |
абушко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
абушо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абушо́к |
абушкі́ |
| Р. |
абушка́ |
абушко́ў |
| Д. |
абушку́ |
абушка́м |
| В. |
абушо́к |
абушкі́ |
| Т. |
абушко́м |
абушка́мі |
| М. |
абушку́ |
абушка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абу́шык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абу́шык |
абу́шыкі |
| Р. |
абу́шыка |
абу́шыкаў |
| Д. |
абу́шыку |
абу́шыкам |
| В. |
абу́шык |
абу́шыкі |
| Т. |
абу́шыкам |
абу́шыкамі |
| М. |
абу́шыку |
абу́шыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абуя́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абуя́ю |
абуя́ем |
| 2-я ас. |
абуя́еш |
абуя́еце |
| 3-я ас. |
абуя́е |
абуя́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абуя́ў |
абуя́лі |
| ж. |
абуя́ла |
| н. |
абуя́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абуя́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Абу́-Да́бі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
| Н. |
Абу́-Да́бі |
| Р. |
Абу́-Да́бі |
| Д. |
Абу́-Да́бі |
| В. |
Абу́-Да́бі |
| Т. |
Абу́-Да́бі |
| М. |
Абу́-Да́бі |
абфінці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абфінчу́ |
абфінці́м |
| 2-я ас. |
абфінці́ш |
абфінціце́ |
| 3-я ас. |
абфінці́ць |
абфінця́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абфінці́ў |
абфінці́лі |
| ж. |
абфінці́ла |
| н. |
абфінці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абфінці́ |
абфінці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абфінці́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абфутрава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абфутрава́ны |
абфутрава́ная |
абфутрава́нае |
абфутрава́ныя |
| Р. |
абфутрава́нага |
абфутрава́най абфутрава́нае |
абфутрава́нага |
абфутрава́ных |
| Д. |
абфутрава́наму |
абфутрава́най |
абфутрава́наму |
абфутрава́ным |
| В. |
абфутрава́ны (неадуш.) абфутрава́нага (адуш.) |
абфутрава́ную |
абфутрава́нае |
абфутрава́ныя (неадуш.) абфутрава́ных (адуш.) |
| Т. |
абфутрава́ным |
абфутрава́най абфутрава́наю |
абфутрава́ным |
абфутрава́нымі |
| М. |
абфутрава́ным |
абфутрава́най |
абфутрава́ным |
абфутрава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абфутрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абфутрава́ны |
абфутрава́ная |
абфутрава́нае |
абфутрава́ныя |
| Р. |
абфутрава́нага |
абфутрава́най абфутрава́нае |
абфутрава́нага |
абфутрава́ных |
| Д. |
абфутрава́наму |
абфутрава́най |
абфутрава́наму |
абфутрава́ным |
| В. |
абфутрава́ны (неадуш.) абфутрава́нага (адуш.) |
абфутрава́ную |
абфутрава́нае |
абфутрава́ныя (неадуш.) абфутрава́ных (адуш.) |
| Т. |
абфутрава́ным |
абфутрава́най абфутрава́наю |
абфутрава́ным |
абфутрава́нымі |
| М. |
абфутрава́ным |
абфутрава́най |
абфутрава́ным |
абфутрава́ных |
Кароткая форма: абфутрава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.