абфінці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абфінчу́ абфінці́м
2-я ас. абфінці́ш абфінціце́
3-я ас. абфінці́ць абфінця́ць
Прошлы час
м. абфінці́ў абфінці́лі
ж. абфінці́ла
н. абфінці́ла
Загадны лад
2-я ас. абфінці́ абфінці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абфінці́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)