абуя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абуя́ю абуя́ем
2-я ас. абуя́еш абуя́еце
3-я ас. абуя́е абуя́юць
Прошлы час
м. абуя́ў абуя́лі
ж. абуя́ла
н. абуя́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абуя́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)