даве́ранасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
даве́ранасць |
даве́ранасці |
| Р. |
даве́ранасці |
даве́ранасцей даве́ранасцяў |
| Д. |
даве́ранасці |
даве́ранасцям |
| В. |
даве́ранасць |
даве́ранасці |
| Т. |
даве́ранасцю |
даве́ранасцямі |
| М. |
даве́ранасці |
даве́ранасцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даве́ранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
даве́ранне |
| Р. |
даве́рання |
| Д. |
даве́ранню |
| В. |
даве́ранне |
| Т. |
даве́раннем |
| М. |
даве́ранні |
Крыніцы:
piskunou2012.
даве́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даве́раны |
даве́раная |
даве́ранае |
даве́раныя |
| Р. |
даве́ранага |
даве́ранай даве́ранае |
даве́ранага |
даве́раных |
| Д. |
даве́ранаму |
даве́ранай |
даве́ранаму |
даве́раным |
| В. |
даве́раны (неадуш.) даве́ранага (адуш.) |
даве́раную |
даве́ранае |
даве́раныя (неадуш.) даве́раных (адуш.) |
| Т. |
даве́раным |
даве́ранай даве́ранаю |
даве́раным |
даве́ранымі |
| М. |
даве́раным |
даве́ранай |
даве́раным |
даве́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даве́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
даве́раны |
даве́раная |
даве́ранае |
даве́раныя |
| Р. |
даве́ранага |
даве́ранай даве́ранае |
даве́ранага |
даве́раных |
| Д. |
даве́ранаму |
даве́ранай |
даве́ранаму |
даве́раным |
| В. |
даве́раны (неадуш.) даве́ранага (адуш.) |
даве́раную |
даве́ранае |
даве́раныя (неадуш.) даве́раных (адуш.) |
| Т. |
даве́раным |
даве́ранай даве́ранаю |
даве́раным |
даве́ранымі |
| М. |
даве́раным |
даве́ранай |
даве́раным |
даве́раных |
Кароткая форма: даве́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даве́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
даве́р’е |
| Р. |
даве́р’я |
| Д. |
даве́р’ю |
| В. |
даве́р’е |
| Т. |
даве́р’ем |
| М. |
даве́р’і |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
даве́рліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| даве́рліва |
даве́рлівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
даве́рлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
даве́рлівасць |
| Р. |
даве́рлівасці |
| Д. |
даве́рлівасці |
| В. |
даве́рлівасць |
| Т. |
даве́рлівасцю |
| М. |
даве́рлівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.