арке́стрык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арке́стрык |
арке́стрыкі |
Р. |
арке́стрыка |
арке́стрыкаў |
Д. |
арке́стрыку |
арке́стрыкам |
В. |
арке́стрык |
арке́стрыкі |
Т. |
арке́стрыкам |
арке́стрыкамі |
М. |
арке́стрыку |
арке́стрыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
арккасе́канс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арккасе́канс |
арккасе́кансы |
Р. |
арккасе́канса |
арккасе́кансаў |
Д. |
арккасе́кансу |
арккасе́кансам |
В. |
арккасе́канс |
арккасе́кансы |
Т. |
арккасе́кансам |
арккасе́кансамі |
М. |
арккасе́кансе |
арккасе́кансах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аркката́нгенс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аркката́нгенс |
аркката́нгенсы |
Р. |
аркката́нгенса |
аркката́нгенсаў |
Д. |
аркката́нгенсу |
аркката́нгенсам |
В. |
аркката́нгенс |
аркката́нгенсы |
Т. |
аркката́нгенсам |
аркката́нгенсамі |
М. |
аркката́нгенсе |
аркката́нгенсах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аркко́сінус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аркко́сінус |
аркко́сінусы |
Р. |
аркко́сінуса |
аркко́сінусаў |
Д. |
аркко́сінусу |
аркко́сінусам |
В. |
аркко́сінус |
аркко́сінусы |
Т. |
аркко́сінусам |
аркко́сінусамі |
М. |
аркко́сінусе |
аркко́сінусах |
Крыніцы:
piskunou2012.
арксе́канс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арксе́канс |
арксе́кансы |
Р. |
арксе́канса |
арксе́кансаў |
Д. |
арксе́кансу |
арксе́кансам |
В. |
арксе́канс |
арксе́кансы |
Т. |
арксе́кансам |
арксе́кансамі |
М. |
арксе́кансе |
арксе́кансах |
Крыніцы:
piskunou2012.
арксі́нус
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арксі́нус |
арксі́нусы |
Р. |
арксі́нуса |
арксі́нусаў |
Д. |
арксі́нусу |
арксі́нусам |
В. |
арксі́нус |
арксі́нусы |
Т. |
арксі́нусам |
арксі́нусамі |
М. |
арксі́нусе |
арксі́нусах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аркта́нгенс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аркта́нгенс |
аркта́нгенсы |
Р. |
аркта́нгенса |
аркта́нгенсаў |
Д. |
аркта́нгенсу |
аркта́нгенсам |
В. |
аркта́нгенс |
аркта́нгенсы |
Т. |
аркта́нгенсам |
аркта́нгенсамі |
М. |
аркта́нгенсе |
аркта́нгенсах |
Крыніцы:
piskunou2012.
А́рктыка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
А́рктыка |
Р. |
А́рктыкі |
Д. |
А́рктыцы |
В. |
А́рктыку |
Т. |
А́рктыкай А́рктыкаю |
М. |
А́рктыцы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.