абтрэ́сціся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абтрасу́ся |
абтрасё́мся |
| 2-я ас. |
абтрасе́шся |
абтрасяце́ся |
| 3-я ас. |
абтрасе́цца |
абтрасу́цца |
| Прошлы час |
| м. |
абтро́сся |
абтрэ́сліся |
| ж. |
абтрэ́слася |
| н. |
абтрэ́слася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абтрасі́ся |
абтрасі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абтро́сшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абту́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абту́каюся |
абту́каемся |
| 2-я ас. |
абту́каешся |
абту́каецеся |
| 3-я ас. |
абту́каецца |
абту́каюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абту́каўся |
абту́каліся |
| ж. |
абту́калася |
| н. |
абту́калася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абту́кайся |
абту́кайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абту́каўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абту́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абту́паны |
абту́паная |
абту́панае |
абту́паныя |
| Р. |
абту́панага |
абту́панай абту́панае |
абту́панага |
абту́паных |
| Д. |
абту́панаму |
абту́панай |
абту́панаму |
абту́паным |
| В. |
абту́паны (неадуш.) абту́панага (адуш.) |
абту́паную |
абту́панае |
абту́паныя (неадуш.) абту́паных (адуш.) |
| Т. |
абту́паным |
абту́панай абту́панаю |
абту́паным |
абту́панымі |
| М. |
абту́паным |
абту́панай |
абту́паным |
абту́паных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абту́паць
‘абысці што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абту́паю |
абту́паем |
| 2-я ас. |
абту́паеш |
абту́паеце |
| 3-я ас. |
абту́пае |
абту́паюць |
| Прошлы час |
| м. |
абту́паў |
абту́палі |
| ж. |
абту́пала |
| н. |
абту́пала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абту́пай |
абту́пайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абту́паўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абту́пваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абту́пваю |
абту́пваем |
| 2-я ас. |
абту́пваеш |
абту́пваеце |
| 3-я ас. |
абту́пвае |
абту́пваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абту́пваў |
абту́пвалі |
| ж. |
абту́пвала |
| н. |
абту́пвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абту́пвай |
абту́пвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абту́пваючы |
абтура́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абтура́тар |
абтура́тары |
| Р. |
абтура́тара |
абтура́тараў |
| Д. |
абтура́тару |
абтура́тарам |
| В. |
абтура́тар |
абтура́тары |
| Т. |
абтура́тарам |
абтура́тарамі |
| М. |
абтура́тары |
абтура́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абтура́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абтура́тарны |
абтура́тарная |
абтура́тарнае |
абтура́тарныя |
| Р. |
абтура́тарнага |
абтура́тарнай абтура́тарнае |
абтура́тарнага |
абтура́тарных |
| Д. |
абтура́тарнаму |
абтура́тарнай |
абтура́тарнаму |
абтура́тарным |
| В. |
абтура́тарны (неадуш.) абтура́тарнага (адуш.) |
абтура́тарную |
абтура́тарнае |
абтура́тарныя (неадуш.) абтура́тарных (адуш.) |
| Т. |
абтура́тарным |
абтура́тарнай абтура́тарнаю |
абтура́тарным |
абтура́тарнымі |
| М. |
абтура́тарным |
абтура́тарнай |
абтура́тарным |
абтура́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абтура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абтура́цыя |
| Р. |
абтура́цыі |
| Д. |
абтура́цыі |
| В. |
абтура́цыю |
| Т. |
абтура́цыяй абтура́цыяю |
| М. |
абтура́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.