завішчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завішчу́ |
завішчы́м |
2-я ас. |
завішчы́ш |
завішчыце́ |
3-я ас. |
завішчы́ць |
завішча́ць |
Прошлы час |
м. |
завішчэ́ў |
завішчэ́лі |
ж. |
завішчэ́ла |
н. |
завішчэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завішчы́ |
завішчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завішчэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Заві́шына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Заві́шына |
Р. |
Заві́шыны |
Д. |
Заві́шыне |
В. |
Заві́шыну |
Т. |
Заві́шынай Заві́шынаю |
М. |
Заві́шыне |
Заві́шына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Заві́шына |
Р. |
Заві́шына |
Д. |
Заві́шыну |
В. |
Заві́шына |
Т. |
Заві́шынам |
М. |
Заві́шыне |
завішэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
завішэ́е |
завішэ́юць |
Прошлы час |
м. |
завішэ́ў |
завішэ́лі |
ж. |
завішэ́ла |
н. |
завішэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завішэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
заво́блачна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
заво́блачна |
заво́блачней |
- |
заво́блачнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
заво́блачнасць |
Р. |
заво́блачнасці |
Д. |
заво́блачнасці |
В. |
заво́блачнасць |
Т. |
заво́блачнасцю |
М. |
заво́блачнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
заво́блачны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заво́блачны |
заво́блачная |
заво́блачнае |
заво́блачныя |
Р. |
заво́блачнага |
заво́блачнай заво́блачнае |
заво́блачнага |
заво́блачных |
Д. |
заво́блачнаму |
заво́блачнай |
заво́блачнаму |
заво́блачным |
В. |
заво́блачны (неадуш.) заво́блачнага (адуш.) |
заво́блачную |
заво́блачнае |
заво́блачныя (неадуш.) заво́блачных (адуш.) |
Т. |
заво́блачным |
заво́блачнай заво́блачнаю |
заво́блачным |
заво́блачнымі |
М. |
заво́блачным |
заво́блачнай |
заво́блачным |
заво́блачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заво́блачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заво́блачны |
заво́блачная |
заво́блачнае |
заво́блачныя |
Р. |
заво́блачнага |
заво́блачнай заво́блачнае |
заво́блачнага |
заво́блачных |
Д. |
заво́блачнаму |
заво́блачнай |
заво́блачнаму |
заво́блачным |
В. |
заво́блачны (неадуш.) заво́блачнага (адуш.) |
заво́блачную |
заво́блачнае |
заво́блачныя (неадуш.) заво́блачных (адуш.) |
Т. |
заво́блачным |
заво́блачнай заво́блачнаю |
заво́блачным |
заво́блачнымі |
М. |
заво́блачным |
заво́блачнай |
заво́блачным |
заво́блачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
заво́д
‘дзеянне; парода жывёлы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
заво́д |
Р. |
заво́ду |
Д. |
заво́ду |
В. |
заво́д |
Т. |
заво́дам |
М. |
заво́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
заво́д
‘прадпрыемства’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
заво́д |
заво́ды |
Р. |
заво́да |
заво́даў |
Д. |
заво́ду |
заво́дам |
В. |
заво́д |
заво́ды |
Т. |
заво́дам |
заво́дамі |
М. |
заво́дзе |
заво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.