Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзяўчы́нін

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяўчы́нін дзяўчы́ніна дзяўчы́ніна дзяўчы́ніны
Р. дзяўчы́нінага дзяўчы́нінай
дзяўчы́нінае		 дзяўчы́нінага дзяўчы́ніных
Д. дзяўчы́нінаму дзяўчы́нінай дзяўчы́нінаму дзяўчы́ніным
В. дзяўчы́нін (неадуш.)
дзяўчы́нінага (адуш.)		 дзяўчы́ніну дзяўчы́ніна дзяўчы́ніны (неадуш.)
дзяўчы́ніных (адуш.)
Т. дзяўчы́ніным дзяўчы́нінай
дзяўчы́нінаю		 дзяўчы́ніным дзяўчы́нінымі
М. дзяўчы́ніным дзяўчы́нінай дзяўчы́ніным дзяўчы́ніных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дзяўчы́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяўчы́нка дзяўча́ткі
дзяўчы́нкі
Р. дзяўчы́нкі дзяўча́так
дзяўчы́нак
Д. дзяўчы́нцы дзяўча́ткам
дзяўчы́нкам
В. дзяўчы́нку дзяўча́так
дзяўчы́нак
Т. дзяўчы́нкай
дзяўчы́нкаю		 дзяўча́ткамі
дзяўчы́нкамі
М. дзяўчы́нцы дзяўча́тках
дзяўчы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяўчы́нчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяўчы́нчын дзяўчы́нчына дзяўчы́нчына дзяўчы́нчыны
Р. дзяўчы́нчынага дзяўчы́нчынай
дзяўчы́нчынае		 дзяўчы́нчынага дзяўчы́нчыных
Д. дзяўчы́нчынаму дзяўчы́нчынай дзяўчы́нчынаму дзяўчы́нчыным
В. дзяўчы́нчын (неадуш.)
дзяўчы́нчынага (адуш.)		 дзяўчы́нчыну дзяўчы́нчына дзяўчы́нчыны (неадуш.)
дзяўчы́нчыных (адуш.)
Т. дзяўчы́нчыным дзяўчы́нчынай
дзяўчы́нчынаю		 дзяўчы́нчыным дзяўчы́нчынымі
М. дзяўчы́нчыным дзяўчы́нчынай дзяўчы́нчыным дзяўчы́нчыных

Крыніцы: piskunou2012.

Дзяха́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Дзяха́нь
Р. Дзяха́ні
Д. Дзяха́ні
В. Дзяха́нь
Т. Дзяха́нню
М. Дзяха́ні

дзя́цел

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзя́цел дзя́тлы
Р. дзя́тла дзя́тлаў
Д. дзя́тлу дзя́тлам
В. дзя́тла дзя́тлаў
Т. дзя́тлам дзя́тламі
М. дзя́тле дзя́тлах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзя́целіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дзя́целіна
Р. дзя́целіны
Д. дзя́целіне
В. дзя́целіну
Т. дзя́целінай
дзя́целінаю
М. дзя́целіне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзя́цельнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзя́цельнік
Р. дзя́цельніку
Д. дзя́цельніку
В. дзя́цельнік
Т. дзя́цельнікам
М. дзя́цельніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзя́цельніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дзя́цельніца
Р. дзя́цельніцы
Д. дзя́цельніцы
В. дзя́цельніцу
Т. дзя́цельніцай
дзя́цельніцаю
М. дзя́цельніцы

Крыніцы: piskunou2012.

дзяці́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзяці́на дзяці́ны
Р. дзяці́ны дзяці́н
Д. дзяці́не дзяці́нам
В. дзяці́ну дзяці́н
Т. дзяці́нам дзяці́намі
М. дзяці́не дзяці́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяці́нец

‘хвароба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзяці́нец
Р. дзяці́нцу
Д. дзяці́нцу
В. дзяці́нец
Т. дзяці́нцам
М. дзяці́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.