дзяўчы́нчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяўчы́нчын дзяўчы́нчына дзяўчы́нчына дзяўчы́нчыны
Р. дзяўчы́нчынага дзяўчы́нчынай
дзяўчы́нчынае		 дзяўчы́нчынага дзяўчы́нчыных
Д. дзяўчы́нчынаму дзяўчы́нчынай дзяўчы́нчынаму дзяўчы́нчыным
В. дзяўчы́нчын (неадуш.)
дзяўчы́нчынага (адуш.)		 дзяўчы́нчыну дзяўчы́нчына дзяўчы́нчыны (неадуш.)
дзяўчы́нчыных (адуш.)
Т. дзяўчы́нчыным дзяўчы́нчынай
дзяўчы́нчынаю		 дзяўчы́нчыным дзяўчы́нчынымі
М. дзяўчы́нчыным дзяўчы́нчынай дзяўчы́нчыным дзяўчы́нчыных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)