дзяўчы́нін

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяўчы́нін дзяўчы́ніна дзяўчы́ніна дзяўчы́ніны
Р. дзяўчы́нінага дзяўчы́нінай
дзяўчы́нінае		 дзяўчы́нінага дзяўчы́ніных
Д. дзяўчы́нінаму дзяўчы́нінай дзяўчы́нінаму дзяўчы́ніным
В. дзяўчы́нін (неадуш.)
дзяўчы́нінага (адуш.)		 дзяўчы́ніну дзяўчы́ніна дзяўчы́ніны (неадуш.)
дзяўчы́ніных (адуш.)
Т. дзяўчы́ніным дзяўчы́нінай
дзяўчы́нінаю		 дзяўчы́ніным дзяўчы́нінымі
М. дзяўчы́ніным дзяўчы́нінай дзяўчы́ніным дзяўчы́ніных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)