Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

адпу́жванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адпу́жванне
Р. адпу́жвання
Д. адпу́жванню
В. адпу́жванне
Т. адпу́жваннем
М. адпу́жванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адпу́жвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адпу́жваецца адпу́жваюцца
Прошлы час
м. адпу́жваўся адпу́жваліся
ж. адпу́жвалася
н. адпу́жвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адпу́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпу́жваю адпу́жваем
2-я ас. адпу́жваеш адпу́жваеце
3-я ас. адпу́жвае адпу́жваюць
Прошлы час
м. адпу́жваў адпу́жвалі
ж. адпу́жвала
н. адпу́жвала
Загадны лад
2-я ас. адпу́жвай адпу́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпу́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адпужну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпужну́ адпужнё́м
2-я ас. адпужне́ш адпужняце́
3-я ас. адпужне́ адпужну́ць
Прошлы час
м. адпужну́ў адпужну́лі
ж. адпужну́ла
н. адпужну́ла
Загадны лад
2-я ас. адпужні́ адпужні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпужну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адпунктава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпункту́ю адпункту́ем
2-я ас. адпункту́еш адпункту́еце
3-я ас. адпункту́е адпункту́юць
Прошлы час
м. адпунктава́ў адпунктава́лі
ж. адпунктава́ла
н. адпунктава́ла
Загадны лад
2-я ас. адпункту́й адпункту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпунктава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адпункто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адпункто́ўка
Р. адпункто́ўкі
Д. адпункто́ўцы
В. адпункто́ўку
Т. адпункто́ўкай
адпункто́ўкаю
М. адпункто́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адпуска́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адпуска́нне
Р. адпуска́ння
Д. адпуска́нню
В. адпуска́нне
Т. адпуска́ннем
М. адпуска́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адпуска́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпуска́юся адпуска́емся
2-я ас. адпуска́ешся адпуска́ецеся
3-я ас. адпуска́ецца адпуска́юцца
Прошлы час
м. адпуска́ўся адпуска́ліся
ж. адпуска́лася
н. адпуска́лася
Загадны лад
2-я ас. адпуска́йся адпуска́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпуска́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпуска́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпуска́ю адпуска́ем
2-я ас. адпуска́еш адпуска́еце
3-я ас. адпуска́е адпуска́юць
Прошлы час
м. адпуска́ў адпуска́лі
ж. адпуска́ла
н. адпуска́ла
Загадны лад
2-я ас. адпуска́й адпуска́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпуска́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адпу́скліва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
адпу́скліва - -

Крыніцы: piskunou2012.