адпунктава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпункту́ю адпункту́ем
2-я ас. адпункту́еш адпункту́еце
3-я ас. адпункту́е адпункту́юць
Прошлы час
м. адпунктава́ў адпунктава́лі
ж. адпунктава́ла
н. адпунктава́ла
Загадны лад
2-я ас. адпункту́й адпункту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпунктава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)