адпужну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпужну́ адпужнё́м
2-я ас. адпужне́ш адпужняце́
3-я ас. адпужне́ адпужну́ць
Прошлы час
м. адпужну́ў адпужну́лі
ж. адпужну́ла
н. адпужну́ла
Загадны лад
2-я ас. адпужні́ адпужні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпужну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)