Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшыэюя’

абсурды́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсурды́зм
Р. абсурды́зму
Д. абсурды́зму
В. абсурды́зм
Т. абсурды́змам
М. абсурды́зме

Крыніцы: piskunou2012.

абсурды́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсурды́сцкі абсурды́сцкая абсурды́сцкае абсурды́сцкія
Р. абсурды́сцкага абсурды́сцкай
абсурды́сцкае		 абсурды́сцкага абсурды́сцкіх
Д. абсурды́сцкаму абсурды́сцкай абсурды́сцкаму абсурды́сцкім
В. абсурды́сцкі (неадуш.)
абсурды́сцкага (адуш.)		 абсурды́сцкую абсурды́сцкае абсурды́сцкія (неадуш.)
абсурды́сцкіх (адуш.)
Т. абсурды́сцкім абсурды́сцкай
абсурды́сцкаю		 абсурды́сцкім абсурды́сцкімі
М. абсурды́сцкім абсурды́сцкай абсурды́сцкім абсурды́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

абсуча́сненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. абсуча́сненасць
Р. абсуча́сненасці
Д. абсуча́сненасці
В. абсуча́сненасць
Т. абсуча́сненасцю
М. абсуча́сненасці

Крыніцы: piskunou2012.

абсуча́снены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсуча́снены абсуча́сненая абсуча́сненае абсуча́сненыя
Р. абсуча́сненага абсуча́сненай
абсуча́сненае		 абсуча́сненага абсуча́сненых
Д. абсуча́сненаму абсуча́сненай абсуча́сненаму абсуча́сненым
В. абсуча́снены (неадуш.)
абсуча́сненага (адуш.)		 абсуча́сненую абсуча́сненае абсуча́сненыя (неадуш.)
абсуча́сненых (адуш.)
Т. абсуча́сненым абсуча́сненай
абсуча́сненаю		 абсуча́сненым абсуча́сненымі
М. абсуча́сненым абсуча́сненай абсуча́сненым абсуча́сненых

Крыніцы: piskunou2012.

абсуча́снены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсуча́снены абсуча́сненая абсуча́сненае абсуча́сненыя
Р. абсуча́сненага абсуча́сненай
абсуча́сненае		 абсуча́сненага абсуча́сненых
Д. абсуча́сненаму абсуча́сненай абсуча́сненаму абсуча́сненым
В. абсуча́снены (неадуш.)
абсуча́сненага (адуш.)		 абсуча́сненую абсуча́сненае абсуча́сненыя (неадуш.)
абсуча́сненых (адуш.)
Т. абсуча́сненым абсуча́сненай
абсуча́сненаю		 абсуча́сненым абсуча́сненымі
М. абсуча́сненым абсуча́сненай абсуча́сненым абсуча́сненых

Крыніцы: piskunou2012.

абсуча́сніваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абсуча́сніваю абсуча́сніваем
2-я ас. абсуча́сніваеш абсуча́сніваеце
3-я ас. абсуча́снівае абсуча́сніваюць
Прошлы час
м. абсуча́сніваў абсуча́снівалі
ж. абсуча́снівала
н. абсуча́снівала
Загадны лад
2-я ас. абсуча́снівай абсуча́снівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абсуча́сніваючы

Крыніцы: piskunou2012.

абсуча́сніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсуча́сню абсуча́снім
2-я ас. абсуча́сніш абсуча́сніце
3-я ас. абсуча́сніць абсуча́сняць
Прошлы час
м. абсуча́сніў абсуча́снілі
ж. абсуча́сніла
н. абсуча́сніла
Загадны лад
2-я ас. абсуча́сні абсуча́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час абсуча́сніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

абсу́шаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсу́шаны абсу́шаная абсу́шанае абсу́шаныя
Р. абсу́шанага абсу́шанай
абсу́шанае		 абсу́шанага абсу́шаных
Д. абсу́шанаму абсу́шанай абсу́шанаму абсу́шаным
В. абсу́шаны (неадуш.)
абсу́шанага (адуш.)		 абсу́шаную абсу́шанае абсу́шаныя (неадуш.)
абсу́шаных (адуш.)
Т. абсу́шаным абсу́шанай
абсу́шанаю		 абсу́шаным абсу́шанымі
М. абсу́шаным абсу́шанай абсу́шаным абсу́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абсу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абсу́шаны абсу́шаная абсу́шанае абсу́шаныя
Р. абсу́шанага абсу́шанай
абсу́шанае		 абсу́шанага абсу́шаных
Д. абсу́шанаму абсу́шанай абсу́шанаму абсу́шаным
В. абсу́шаны (неадуш.)
абсу́шанага (адуш.)		 абсу́шаную абсу́шанае абсу́шаныя (неадуш.)
абсу́шаных (адуш.)
Т. абсу́шаным абсу́шанай
абсу́шанаю		 абсу́шаным абсу́шанымі
М. абсу́шаным абсу́шанай абсу́шаным абсу́шаных

Кароткая форма: абсу́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абсу́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсу́шванне
Р. абсу́швання
Д. абсу́шванню
В. абсу́шванне
Т. абсу́шваннем
М. абсу́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.