абсуча́сніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсуча́сню абсуча́снім
2-я ас. абсуча́сніш абсуча́сніце
3-я ас. абсуча́сніць абсуча́сняць
Прошлы час
м. абсуча́сніў абсуча́снілі
ж. абсуча́сніла
н. абсуча́сніла
Загадны лад
2-я ас. абсуча́сні абсуча́сніце
Дзеепрыслоўе
прош. час абсуча́сніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)