абсуча́снены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
абсуча́снены | абсуча́сненая | абсуча́сненае | абсуча́сненыя | |
абсуча́сненага | абсуча́сненай абсуча́сненае |
абсуча́сненага | абсуча́сненых | |
абсуча́сненаму | абсуча́сненай | абсуча́сненаму | абсуча́сненым | |
абсуча́снены ( абсуча́сненага ( |
абсуча́сненую | абсуча́сненае | абсуча́сненыя ( абсуча́сненых ( |
|
абсуча́сненым | абсуча́сненай абсуча́сненаю |
абсуча́сненым | абсуча́сненымі | |
абсуча́сненым | абсуча́сненай | абсуча́сненым | абсуча́сненых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)