Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-

экзэге́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзэге́т экзэге́ты
Р. экзэге́та экзэге́таў
Д. экзэге́ту экзэге́там
В. экзэге́та экзэге́таў
Т. экзэге́там экзэге́тамі
М. экзэге́це экзэге́тах

Крыніцы: piskunou2012.

экзэгеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзэгеты́чны экзэгеты́чная экзэгеты́чнае экзэгеты́чныя
Р. экзэгеты́чнага экзэгеты́чнай
экзэгеты́чнае		 экзэгеты́чнага экзэгеты́чных
Д. экзэгеты́чнаму экзэгеты́чнай экзэгеты́чнаму экзэгеты́чным
В. экзэгеты́чны (неадуш.)
экзэгеты́чнага (адуш.)		 экзэгеты́чную экзэгеты́чнае экзэгеты́чныя (неадуш.)
экзэгеты́чных (адуш.)
Т. экзэгеты́чным экзэгеты́чнай
экзэгеты́чнаю		 экзэгеты́чным экзэгеты́чнымі
М. экзэгеты́чным экзэгеты́чнай экзэгеты́чным экзэгеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

экзэку́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзэку́тар экзэку́тары
Р. экзэку́тара экзэку́тараў
Д. экзэку́тару экзэку́тарам
В. экзэку́тара экзэку́тараў
Т. экзэку́тарам экзэку́тарамі
М. экзэку́тару экзэку́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

экзэку́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзэку́тарскі экзэку́тарская экзэку́тарскае экзэку́тарскія
Р. экзэку́тарскага экзэку́тарскай
экзэку́тарскае		 экзэку́тарскага экзэку́тарскіх
Д. экзэку́тарскаму экзэку́тарскай экзэку́тарскаму экзэку́тарскім
В. экзэку́тарскі (неадуш.)
экзэку́тарскага (адуш.)		 экзэку́тарскую экзэку́тарскае экзэку́тарскія (неадуш.)
экзэку́тарскіх (адуш.)
Т. экзэку́тарскім экзэку́тарскай
экзэку́тарскаю		 экзэку́тарскім экзэку́тарскімі
М. экзэку́тарскім экзэку́тарскай экзэку́тарскім экзэку́тарскіх

Крыніцы: piskunou2012.

экзэкуцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзэкуцы́йны экзэкуцы́йная экзэкуцы́йнае экзэкуцы́йныя
Р. экзэкуцы́йнага экзэкуцы́йнай
экзэкуцы́йнае		 экзэкуцы́йнага экзэкуцы́йных
Д. экзэкуцы́йнаму экзэкуцы́йнай экзэкуцы́йнаму экзэкуцы́йным
В. экзэкуцы́йны (неадуш.)
экзэкуцы́йнага (адуш.)		 экзэкуцы́йную экзэкуцы́йнае экзэкуцы́йныя (неадуш.)
экзэкуцы́йных (адуш.)
Т. экзэкуцы́йным экзэкуцы́йнай
экзэкуцы́йнаю		 экзэкуцы́йным экзэкуцы́йнымі
М. экзэкуцы́йным экзэкуцы́йнай экзэкуцы́йным экзэкуцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

экзэку́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. экзэку́цыя экзэку́цыі
Р. экзэку́цыі экзэку́цый
Д. экзэку́цыі экзэку́цыям
В. экзэку́цыю экзэку́цыі
Т. экзэку́цыяй
экзэку́цыяю		 экзэку́цыямі
М. экзэку́цыі экзэку́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

экзэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. экзэ́ма
Р. экзэ́мы
Д. экзэ́ме
В. экзэ́му
Т. экзэ́май
экзэ́маю
М. экзэ́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

экзэмато́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзэмато́зны экзэмато́зная экзэмато́знае экзэмато́зныя
Р. экзэмато́знага экзэмато́знай
экзэмато́знае		 экзэмато́знага экзэмато́зных
Д. экзэмато́знаму экзэмато́знай экзэмато́знаму экзэмато́зным
В. экзэмато́зны (неадуш.)
экзэмато́знага (адуш.)		 экзэмато́зную экзэмато́знае экзэмато́зныя (неадуш.)
экзэмато́зных (адуш.)
Т. экзэмато́зным экзэмато́знай
экзэмато́знаю		 экзэмато́зным экзэмато́знымі
М. экзэмато́зным экзэмато́знай экзэмато́зным экзэмато́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

экзэмпліфіка́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. экзэмпліфіка́цыя
Р. экзэмпліфіка́цыі
Д. экзэмпліфіка́цыі
В. экзэмпліфіка́цыю
Т. экзэмпліфіка́цыяй
экзэмпліфіка́цыяю
М. экзэмпліфіка́цыі

Крыніцы: piskunou2012.

экзэмпля́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. экзэмпля́р экзэмпля́ры
Р. экзэмпля́ра экзэмпля́раў
Д. экзэмпля́ру экзэмпля́рам
В. экзэмпля́р экзэмпля́ры
Т. экзэмпля́рам экзэмпля́рамі
М. экзэмпля́ры экзэмпля́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.