экзэмато́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экзэмато́зны экзэмато́зная экзэмато́знае экзэмато́зныя
Р. экзэмато́знага экзэмато́знай
экзэмато́знае		 экзэмато́знага экзэмато́зных
Д. экзэмато́знаму экзэмато́знай экзэмато́знаму экзэмато́зным
В. экзэмато́зны (неадуш.)
экзэмато́знага (адуш.)		 экзэмато́зную экзэмато́знае экзэмато́зныя (неадуш.)
экзэмато́зных (адуш.)
Т. экзэмато́зным экзэмато́знай
экзэмато́знаю		 экзэмато́зным экзэмато́знымі
М. экзэмато́зным экзэмато́знай экзэмато́зным экзэмато́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)