Вярэ́йкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Вярэ́йкі |
Р. |
Вярэ́ек Вярэ́йкаў |
Д. |
Вярэ́йкам |
В. |
Вярэ́йкі |
Т. |
Вярэ́йкамі |
М. |
Вярэ́йках |
Вярэ́йцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Вярэ́йцы |
Р. |
Вярэ́йцаў |
Д. |
Вярэ́йцам |
В. |
Вярэ́йцы |
Т. |
Вярэ́йцамі |
М. |
Вярэ́йцах |
вярэ́нька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярэ́нька |
вярэ́нькі |
Р. |
вярэ́нькі |
вярэ́нек |
Д. |
вярэ́ньцы |
вярэ́нькам |
В. |
вярэ́ньку |
вярэ́нькі |
Т. |
вярэ́нькай вярэ́нькаю |
вярэ́нькамі |
М. |
вярэ́ньцы |
вярэ́ньках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Вярэ́нькі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Вярэ́нькі |
Р. |
Вярэ́нек Вярэ́нькаў |
Д. |
Вярэ́нькам |
В. |
Вярэ́нькі |
Т. |
Вярэ́нькамі |
М. |
Вярэ́ньках |
вярэ́ня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вярэ́ня |
вярэ́ні |
Р. |
вярэ́ні |
вярэ́нь |
Д. |
вярэ́ні |
вярэ́ням |
В. |
вярэ́ню |
вярэ́ні |
Т. |
вярэ́няй вярэ́няю |
вярэ́нямі |
М. |
вярэ́ні |
вярэ́нях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Вярэ́чча
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Вярэ́чча |
Р. |
Вярэ́чча |
Д. |
Вярэ́ччу |
В. |
Вярэ́чча |
Т. |
Вярэ́ччам |
М. |
Вярэ́ччы |
вясе́лейка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вясе́лейка |
вясе́лейкі |
Р. |
вясе́лейка |
вясе́лейкаў |
Д. |
вясе́лейку |
вясе́лейкам |
В. |
вясе́лейка |
вясе́лейкі |
Т. |
вясе́лейкам |
вясе́лейкамі |
М. |
вясе́лейку |
вясе́лейках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.