Вярэ́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вярэ́чча
Р. Вярэ́чча
Д. Вярэ́ччу
В. Вярэ́чча
Т. Вярэ́ччам
М. Вярэ́ччы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)