вярэ́нька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярэ́нька вярэ́нькі
Р. вярэ́нькі вярэ́нек
Д. вярэ́ньцы вярэ́нькам
В. вярэ́ньку вярэ́нькі
Т. вярэ́нькай
вярэ́нькаю		 вярэ́нькамі
М. вярэ́ньцы вярэ́ньках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)