аркатро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аркатро́н |
аркатро́ны |
Р. |
аркатро́на |
аркатро́наў |
Д. |
аркатро́ну |
аркатро́нам |
В. |
аркатро́н |
аркатро́ны |
Т. |
аркатро́нам |
аркатро́намі |
М. |
аркатро́не |
аркатро́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аркбута́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аркбута́н |
аркбута́ны |
Р. |
аркбута́на |
аркбута́наў |
Д. |
аркбута́ну |
аркбута́нам |
В. |
аркбута́н |
аркбута́ны |
Т. |
аркбута́нам |
аркбута́намі |
М. |
аркбута́не |
аркбута́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
аркебу́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аркебу́за |
аркебу́зы |
Р. |
аркебу́зы |
аркебу́з |
Д. |
аркебу́зе |
аркебу́зам |
В. |
аркебу́зу |
аркебу́зы |
Т. |
аркебу́зай аркебу́заю |
аркебу́замі |
М. |
аркебу́зе |
аркебу́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
арке́стр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
арке́стр |
арке́стры |
Р. |
арке́стра |
арке́страў |
Д. |
арке́стру |
арке́страм |
В. |
арке́стр |
арке́стры |
Т. |
арке́страм |
арке́страмі |
М. |
арке́стры |
арке́страх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аркестрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аркестрава́ны |
аркестрава́ная |
аркестрава́нае |
аркестрава́ныя |
Р. |
аркестрава́нага |
аркестрава́най аркестрава́нае |
аркестрава́нага |
аркестрава́ных |
Д. |
аркестрава́наму |
аркестрава́най |
аркестрава́наму |
аркестрава́ным |
В. |
аркестрава́ны (неадуш.) аркестрава́нага (адуш.) |
аркестрава́ную |
аркестрава́нае |
аркестрава́ныя (неадуш.) аркестрава́ных (адуш.) |
Т. |
аркестрава́ным |
аркестрава́най аркестрава́наю |
аркестрава́ным |
аркестрава́нымі |
М. |
аркестрава́ным |
аркестрава́най |
аркестрава́ным |
аркестрава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
аркестрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аркестрава́ны |
аркестрава́ная |
аркестрава́нае |
аркестрава́ныя |
Р. |
аркестрава́нага |
аркестрава́най аркестрава́нае |
аркестрава́нага |
аркестрава́ных |
Д. |
аркестрава́наму |
аркестрава́най |
аркестрава́наму |
аркестрава́ным |
В. |
аркестрава́ны (неадуш.) аркестрава́нага (адуш.) |
аркестрава́ную |
аркестрава́нае |
аркестрава́ныя (неадуш.) аркестрава́ных (адуш.) |
Т. |
аркестрава́ным |
аркестрава́най аркестрава́наю |
аркестрава́ным |
аркестрава́нымі |
М. |
аркестрава́ным |
аркестрава́най |
аркестрава́ным |
аркестрава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.