Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апаэтызава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апаэтызава́нне
Р. апаэтызава́ння
Д. апаэтызава́нню
В. апаэтызава́нне
Т. апаэтызава́ннем
М. апаэтызава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

апаэтызава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаэтызава́ны апаэтызава́ная апаэтызава́нае апаэтызава́ныя
Р. апаэтызава́нага апаэтызава́най
апаэтызава́нае
апаэтызава́нага апаэтызава́ных
Д. апаэтызава́наму апаэтызава́най апаэтызава́наму апаэтызава́ным
В. апаэтызава́ны (неадуш.)
апаэтызава́нага (адуш.)
апаэтызава́ную апаэтызава́нае апаэтызава́ныя (неадуш.)
апаэтызава́ных (адуш.)
Т. апаэтызава́ным апаэтызава́най
апаэтызава́наю
апаэтызава́ным апаэтызава́нымі
М. апаэтызава́ным апаэтызава́най апаэтызава́ным апаэтызава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

апаэтызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаэтызава́ны апаэтызава́ная апаэтызава́нае апаэтызава́ныя
Р. апаэтызава́нага апаэтызава́най
апаэтызава́нае
апаэтызава́нага апаэтызава́ных
Д. апаэтызава́наму апаэтызава́най апаэтызава́наму апаэтызава́ным
В. апаэтызава́ны (неадуш.)
апаэтызава́нага (адуш.)
апаэтызава́ную апаэтызава́нае апаэтызава́ныя (неадуш.)
апаэтызава́ных (адуш.)
Т. апаэтызава́ным апаэтызава́най
апаэтызава́наю
апаэтызава́ным апаэтызава́нымі
М. апаэтызава́ным апаэтызава́най апаэтызава́ным апаэтызава́ных

Кароткая форма: апаэтызава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апаэтызава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. апаэтызу́ецца апаэтызу́юцца
Прошлы час
м. апаэтызава́ўся апаэтызава́ліся
ж. апаэтызава́лася
н. апаэтызава́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час апаэтызава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

апаэтызава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апаэтызу́ю апаэтызу́ем
2-я ас. апаэтызу́еш апаэтызу́еце
3-я ас. апаэтызу́е апаэтызу́юць
Прошлы час
м. апаэтызава́ў апаэтызава́лі
ж. апаэтызава́ла
н. апаэтызава́ла
Загадны лад
2-я ас. апаэтызу́й апаэтызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апаэтызава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апаяса́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаяса́ны апаяса́ная апаяса́нае апаяса́ныя
Р. апаяса́нага апаяса́най
апаяса́нае
апаяса́нага апаяса́ных
Д. апаяса́наму апаяса́най апаяса́наму апаяса́ным
В. апаяса́ны (неадуш.)
апаяса́нага (адуш.)
апаяса́ную апаяса́нае апаяса́ныя (неадуш.)
апаяса́ных (адуш.)
Т. апаяса́ным апаяса́най
апаяса́наю
апаяса́ным апаяса́нымі
М. апаяса́ным апаяса́най апаяса́ным апаяса́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апаяса́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаяса́ны апаяса́ная апаяса́нае апаяса́ныя
Р. апаяса́нага апаяса́най
апаяса́нае
апаяса́нага апаяса́ных
Д. апаяса́наму апаяса́най апаяса́наму апаяса́ным
В. апаяса́ны (неадуш.)
апаяса́нага (адуш.)
апаяса́ную апаяса́нае апаяса́ныя (неадуш.)
апаяса́ных (адуш.)
Т. апаяса́ным апаяса́най
апаяса́наю
апаяса́ным апаяса́нымі
М. апаяса́ным апаяса́най апаяса́ным апаяса́ных

Кароткая форма: апаяса́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апаяса́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апаяшу́ся апая́шамся
2-я ас. апая́шашся апая́шацеся
3-я ас. апая́шацца апая́шуцца
Прошлы час
м. апаяса́ўся апаяса́ліся
ж. апаяса́лася
н. апаяса́лася
Загадны лад
2-я ас. апаяшы́ся апаяшы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час апаяса́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апаяса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апаяшу́ апая́шам
2-я ас. апая́шаш апая́шаце
3-я ас. апая́ша апая́шуць
Прошлы час
м. апаяса́ў апаяса́лі
ж. апаяса́ла
н. апаяса́ла
Загадны лад
2-я ас. апаяшы́ апаяшы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час апаяса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апая́сванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апая́сванне
Р. апая́свання
Д. апая́сванню
В. апая́сванне
Т. апая́сваннем
М. апая́сванні

Крыніцы: piskunou2012.