апаэтызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апаэтызава́ны апаэтызава́ная апаэтызава́нае апаэтызава́ныя
Р. апаэтызава́нага апаэтызава́най
апаэтызава́нае		 апаэтызава́нага апаэтызава́ных
Д. апаэтызава́наму апаэтызава́най апаэтызава́наму апаэтызава́ным
В. апаэтызава́ны (неадуш.)
апаэтызава́нага (адуш.)		 апаэтызава́ную апаэтызава́нае апаэтызава́ныя (неадуш.)
апаэтызава́ных (адуш.)
Т. апаэтызава́ным апаэтызава́най
апаэтызава́наю		 апаэтызава́ным апаэтызава́нымі
М. апаэтызава́ным апаэтызава́най апаэтызава́ным апаэтызава́ных

Кароткая форма: апаэтызава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)