апаэтызава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
апаэтызава́нне | |
апаэтызава́ння | |
апаэтызава́нню | |
апаэтызава́нне | |
апаэтызава́ннем | |
апаэтызава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)