утурбава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
утурбава́ны |
утурбава́ная |
утурбава́нае |
утурбава́ныя |
Р. |
утурбава́нага |
утурбава́най утурбава́нае |
утурбава́нага |
утурбава́ных |
Д. |
утурбава́наму |
утурбава́най |
утурбава́наму |
утурбава́ным |
В. |
утурбава́ны (неадуш.) утурбава́нага (адуш.) |
утурбава́ную |
утурбава́нае |
утурбава́ныя (неадуш.) утурбава́ных (адуш.) |
Т. |
утурбава́ным |
утурбава́най утурбава́наю |
утурбава́ным |
утурбава́нымі |
М. |
утурбава́ным |
утурбава́най |
утурбава́ным |
утурбава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
утурбава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утурбу́юся |
утурбу́емся |
2-я ас. |
утурбу́ешся |
утурбу́ецеся |
3-я ас. |
утурбу́ецца |
утурбу́юцца |
Прошлы час |
м. |
утурбава́ўся |
утурбава́ліся |
ж. |
утурбава́лася |
н. |
утурбава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
утурбу́йся |
утурбу́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утурбава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
утурбава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
утурбу́ю |
утурбу́ем |
2-я ас. |
утурбу́еш |
утурбу́еце |
3-я ас. |
утурбу́е |
утурбу́юць |
Прошлы час |
м. |
утурбава́ў |
утурбава́лі |
ж. |
утурбава́ла |
н. |
утурбава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
утурбу́й |
утурбу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
утурбава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уту́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уту́шаны |
уту́шаная |
уту́шанае |
уту́шаныя |
Р. |
уту́шанага |
уту́шанай уту́шанае |
уту́шанага |
уту́шаных |
Д. |
уту́шанаму |
уту́шанай |
уту́шанаму |
уту́шаным |
В. |
уту́шаны (неадуш.) уту́шанага (адуш.) |
уту́шаную |
уту́шанае |
уту́шаныя (неадуш.) уту́шаных (адуш.) |
Т. |
уту́шаным |
уту́шанай уту́шанаю |
уту́шаным |
уту́шанымі |
М. |
уту́шаным |
уту́шанай |
уту́шаным |
уту́шаных |
Кароткая форма: уту́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
уту́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уту́шванне |
Р. |
уту́швання |
Д. |
уту́шванню |
В. |
уту́шванне |
Т. |
уту́шваннем |
М. |
уту́шванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
уту́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
уту́шваецца |
уту́шваюцца |
Прошлы час |
м. |
уту́шваўся |
уту́шваліся |
ж. |
уту́швалася |
н. |
уту́швалася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
уту́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уту́шваю |
уту́шваем |
2-я ас. |
уту́шваеш |
уту́шваеце |
3-я ас. |
уту́швае |
уту́шваюць |
Прошлы час |
м. |
уту́шваў |
уту́швалі |
ж. |
уту́швала |
н. |
уту́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
уту́швай |
уту́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уту́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.