увярста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увярста́ны |
увярста́ная |
увярста́нае |
увярста́ныя |
Р. |
увярста́нага |
увярста́най увярста́нае |
увярста́нага |
увярста́ных |
Д. |
увярста́наму |
увярста́най |
увярста́наму |
увярста́ным |
В. |
увярста́ны (неадуш.) увярста́нага (адуш.) |
увярста́ную |
увярста́нае |
увярста́ныя (неадуш.) увярста́ных (адуш.) |
Т. |
увярста́ным |
увярста́най увярста́наю |
увярста́ным |
увярста́нымі |
М. |
увярста́ным |
увярста́най |
увярста́ным |
увярста́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увярста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увярста́ны |
увярста́ная |
увярста́нае |
увярста́ныя |
Р. |
увярста́нага |
увярста́най увярста́нае |
увярста́нага |
увярста́ных |
Д. |
увярста́наму |
увярста́най |
увярста́наму |
увярста́ным |
В. |
увярста́ны (неадуш.) увярста́нага (адуш.) |
увярста́ную |
увярста́нае |
увярста́ныя (неадуш.) увярста́ных (адуш.) |
Т. |
увярста́ным |
увярста́най увярста́наю |
увярста́ным |
увярста́нымі |
М. |
увярста́ным |
увярста́най |
увярста́ным |
увярста́ных |
Кароткая форма: увярста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увярста́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
увярста́ецца |
увярста́юцца |
Прошлы час |
м. |
увярста́ўся |
увярста́ліся |
ж. |
увярста́лася |
н. |
увярста́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увярста́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увярста́ю |
увярста́ем |
2-я ас. |
увярста́еш |
увярста́еце |
3-я ас. |
увярста́е |
увярста́юць |
Прошлы час |
м. |
увярста́ў |
увярста́лі |
ж. |
увярста́ла |
н. |
увярста́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увярста́й |
увярста́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увярста́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
увярце́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увярчу́ся |
уве́рцімся |
2-я ас. |
уве́рцішся |
уве́рціцеся |
3-я ас. |
уве́рціцца |
уве́рцяцца |
Прошлы час |
м. |
увярце́ўся |
увярце́ліся |
ж. |
увярце́лася |
н. |
увярце́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
увярці́ся |
увярці́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увярце́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увярце́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
увярчу́ |
уве́рцім |
2-я ас. |
уве́рціш |
уве́рціце |
3-я ас. |
уве́рціць |
уве́рцяць |
Прошлы час |
м. |
увярце́ў |
увярце́лі |
ж. |
увярце́ла |
н. |
увярце́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
увярці́ |
увярці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
увярце́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
увярэ́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
увярэ́да |
увярэ́ды |
Р. |
увярэ́ды |
увярэ́д |
Д. |
увярэ́дзе |
увярэ́дам |
В. |
увярэ́ду |
увярэ́ды |
Т. |
увярэ́дай увярэ́даю |
увярэ́дамі |
М. |
увярэ́дзе |
увярэ́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
увярэ́джаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увярэ́джаны |
увярэ́джаная |
увярэ́джанае |
увярэ́джаныя |
Р. |
увярэ́джанага |
увярэ́джанай увярэ́джанае |
увярэ́джанага |
увярэ́джаных |
Д. |
увярэ́джанаму |
увярэ́джанай |
увярэ́джанаму |
увярэ́джаным |
В. |
увярэ́джаны (неадуш.) увярэ́джанага (адуш.) |
увярэ́джаную |
увярэ́джанае |
увярэ́джаныя (неадуш.) увярэ́джаных (адуш.) |
Т. |
увярэ́джаным |
увярэ́джанай увярэ́джанаю |
увярэ́джаным |
увярэ́джанымі |
М. |
увярэ́джаным |
увярэ́джанай |
увярэ́джаным |
увярэ́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
увярэ́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увярэ́джаны |
увярэ́джаная |
увярэ́джанае |
увярэ́джаныя |
Р. |
увярэ́джанага |
увярэ́джанай увярэ́джанае |
увярэ́джанага |
увярэ́джаных |
Д. |
увярэ́джанаму |
увярэ́джанай |
увярэ́джанаму |
увярэ́джаным |
В. |
увярэ́джаны (неадуш.) увярэ́джанага (адуш.) |
увярэ́джаную |
увярэ́джанае |
увярэ́джаныя (неадуш.) увярэ́джаных (адуш.) |
Т. |
увярэ́джаным |
увярэ́джанай увярэ́джанаю |
увярэ́джаным |
увярэ́джанымі |
М. |
увярэ́джаным |
увярэ́джанай |
увярэ́джаным |
увярэ́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
увярэ́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
увярэ́джаны |
увярэ́джаная |
увярэ́джанае |
увярэ́джаныя |
Р. |
увярэ́джанага |
увярэ́джанай увярэ́джанае |
увярэ́джанага |
увярэ́джаных |
Д. |
увярэ́джанаму |
увярэ́джанай |
увярэ́джанаму |
увярэ́джаным |
В. |
увярэ́джаны (неадуш.) увярэ́джанага (адуш.) |
увярэ́джаную |
увярэ́джанае |
увярэ́джаныя (неадуш.) увярэ́джаных (адуш.) |
Т. |
увярэ́джаным |
увярэ́джанай увярэ́джанаю |
увярэ́джаным |
увярэ́джанымі |
М. |
увярэ́джаным |
увярэ́джанай |
увярэ́джаным |
увярэ́джаных |
Кароткая форма: увярэ́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.