увярэ́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увярэ́джаны увярэ́джаная увярэ́джанае увярэ́джаныя
Р. увярэ́джанага увярэ́джанай
увярэ́джанае		 увярэ́джанага увярэ́джаных
Д. увярэ́джанаму увярэ́джанай увярэ́джанаму увярэ́джаным
В. увярэ́джаны (неадуш.)
увярэ́джанага (адуш.)		 увярэ́джаную увярэ́джанае увярэ́джаныя (неадуш.)
увярэ́джаных (адуш.)
Т. увярэ́джаным увярэ́джанай
увярэ́джанаю		 увярэ́джаным увярэ́джанымі
М. увярэ́джаным увярэ́джанай увярэ́джаным увярэ́джаных

Кароткая форма: увярэ́джана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)